25 kwietnia 2024 r.
W kolejnym pokoleniu zmagamy się - poprzez modlitwę - o dar nowych powołań kapłańskich, zakonnych i misyjnych. Ale powiedzmy sobie szczerze, czy w naszych wspólnotach rodzinnych, szkolnych, kościelnych bardziej wsłuchujemy się w autorytet mediów, czy przyjmujemy autorytet Chrystusa i Jego Ewangelię?

24 kwietnia 2024 r.
W Ewangelii Świętego Jana dzisiaj usłyszeliśmy, że „Jezus jest Światłem świata, które zstąpiło na ziemię, aby każdy, kto w Niego uwierzy nie chodził w ciemnościach, ale miał światło życia”. Ale znamy również z tej samej Ewangelii słowa mówiące, że „ludzie bardziej umiłowali ciemność, aby na jaw nie wyszły zamysły serc wielu”. Dlatego jesteśmy przekonani, że im bardziej ściemnia się światło prawdy i łaski Chrystusowej, i prawo moralne w nas, tym bardziej potrzeba nam Ducha Świętego, którego Jezus obiecał swojemu Kościołowi, aż po krańce ziemi.

23 kwietnia 2024 r.
Na naszej drodze pielgrzymiej Kościół ukazuje nam Przewodników drogi, żeby nie zbłądzić, żeby się nie zniechęcić. Pierwszym Przewodnikiem jest wskazany przez Autora listu do Hebrajczyków „Jezus Chrystus, który nam w wierze przewodzi i ją wydoskonala”. A po Chrystusie otrzymaliśmy Maryję, główną Patronkę naszej Ojczyzny, a dalej Święty Wojciech wspominany dzisiaj w liturgii Męczennik z 997 roku oraz Święty Stanisław Biskup i Męczennik ze Skałki z 1079 rok. To nie jest przeszłość, to jest życie Kościoła dzisiaj dla nas i przez nas kontynuowane.

22 kwietnia 2024 r.
Kiedy na różnych forach słyszymy o wielkich planach europejskich, warto przywołać słowa Jana Pawła II wypowiedziane w Gnieźnie wobec relikwii Świętego Wojciecha Biskupa i Męczennika, z czerwca 1997 roku: „Nie będzie jedności Europy bez jedności ducha. Nie będzie zjednoczenia Europy bez odwołania się do sumień przepalonych Ewangelią”. Jak daleko odeszliśmy od tych słów? Jeśli będziemy jedno z Bogiem, to dopiero wówczas będziemy jedno ze sobą.

21 kwietnia 2024 r.
Ewangelia Dobrego Pasterza podsuwa nam poszukiwanie odpowiedzi na trzy Jezusowe pytania: Czego szukacie? Kim jestem dla was? Czy i wy chcecie odejść? Niech Maryja uprasza nam moce Ducha Świętego, abyśmy w Jezusie uznawali swojego Pana, Zbawiciela i Jedynego Pasterza.

20 kwietnia 2024 r.
Jutro przeżywać będziemy Czwartą Niedzielę Wielkanocną, Niedzielę Dobrego Pasterza. Dlatego trzeba sobie przypomnieć naszą wzajemną linię obdarowania, poczynając od pasterzy poprzez kapłanów, osoby konsekrowane i naszą odpowiedzialność wobec ludu Bożego. Ale jednocześnie dziękujemy za waszą modlitwę o wierność łasce wszystkich kapłanów, głosicieli Ewangelii, szafarzy sakramentów i budowniczych wspólnoty Kościoła. Módlmy się za siebie nawzajem.

19 kwietnia 2024 r.
Trzeba dzisiaj przed Obliczem Matki Jasnogórskiej, Maryi z Nazaretu wspomnieć bolesną rocznicę 81 rozpoczęcia Powstania w Getcie Warszawskim, zwłaszcza w kontekście ważnej dla nas beatyfikacji rodziny Ulmów i tysięcy Polaków, którzy ratowali Żydów w czasie drugiej wojny światowej. Ponad sześć i pół tysiąca ludzi z naszej Ojczyzny zostało obdarowanych Orderem Sprawiedliwych wśród Narodów Świata. Polacy zachowali się godnie w czasach najcięższej próby. A dzisiaj, w którą stronę idą nasze sumienia, za życiem czy przeciw życiu? Maryjo, ocal miłość i życie naszych rodzin!

18 kwietnia 2024 r.
Wobec narastających prób oddzielenia człowieka od religii i w ogóle wolności od religii, trzeba rozważyć słowa św. Jana Pawła II wypowiedziane w czasie Kongresu Eucharystycznego w Warszawie: „Nikt i nic nie wykreśli tego faktu, jakim jest Krzyż postawiony na Golgocie; i nikt nie wykreśli tego faktu, jakim jest Eucharystia – sakrament obecności Boga pośród ludzi”.

17 kwietnia 2024 r.
Trudno nie zauważyć, że żyjemy w czasach zamętu wokół prawdy. I to nie omija także prawdy o Zmartwychwstałym Chrystusie, żyjącym w Kościele. Dlatego króluje pojęcie tolerancji, ale ona odnosi się przede wszystkim do osób, szanując osoby, a nie odnosi się do prawdy. Dlatego proponuje się „kompromisy” wobec prawdy. Prośmy Matkę Chrystusa, który jest naszą Prawdą i Życiem, umocnij naszą wiarę!

16 kwietnia 2024 r.
Na co dzień doświadczamy, że spełniają się słowa przestrogi Świętego Jana Pawła II, że demokracja bez odniesienia do wartości i Dekalogu - Dziesięciu Bożych Przykazań może być zakamuflowanym totalitaryzmem. A tym bardziej, demokracja nie może wyznaczać granic moralności. Maryjo, wspomóż nas w naszym chrześcijańskim wiernym Chrystusowi myśleniu i w naszej postawie na co dzień.

15 kwietnia 2024 r.
W kontekście toczących się wojen zwłaszcza na Ukrainie, czy w Ziemi Świętej, chciejmy przyjąć naukę Kościoła, która mówi, że pokój nie jest tylko brakiem wojny i pokój nie jest jakąś pasywną cnotą. Chrystus powiedział bardzo wyraźnie: „Błogosławieni jesteście, którzy czynicie pokój, a nie że żyjecie w pokoju. Pokój rodzi się w pojedynczym sercu i ci, którzy czynią pokój według dobrze uformowanego sumienia - ocalają świat.

14 kwietnia 2024 r.
Niewątpliwie misją uniwersytetów i akademii katolickich jest uzasadnienie, że nie ma sprzeczności pomiędzy wiarą a rozumem. Że one są komplementarne wobec siebie i wiara oświeca rozum. Ale przestrzegał nas dzisiaj święty Jan Apostoł w swoim Liście, że jeśli będziemy mówić, że znamy Jezusa i przyznajemy się do Niego, a nie przestrzegamy Jego Przykazań - tak jak w dyskusjach na temat poczęcia życia pod sercem matki - to czynimy siebie kłamcami i nie ma w nas prawdy. Dlatego przychodzimy tutaj, żeby zapatrzeć się w Oczy i Serce Maryi i potwierdzić wiarę w życie.

13 kwietnia 2024 r.
Czego uczy nas Maryja w radości wielkanocnej? Abyśmy od czytania Słowa Bożego i wsłuchiwania się w Słowo Boże i przechodzili do spotkania. Bo wiara jest spotkaniem i więzią. Nie jest stanem posiadania, ale tak jak nas uczy Kościół nowym przylgnięciem całym sobą do Jezusa. Maryjo ucz nas takiego przylgnięcia…

11 kwietnia 2024 r.
Dnia, 11 kwietnia 1079 roku zginął śmiercią męczeńską na Skałce Biskup Krakowski, Stanisław. To o nim w poemacie „Stanisław” pisał kard. Karol Wojtyła. „Był taki człowiek, w którym moja ziemia ujrzała, że jest związana z niebem. Był taki człowiek, byli ludzie… i ciągle tacy są…” Dlatego przyjmijmy jego dar męczeństwa, ale jednocześnie zadanie, które wyznaczył nam Ojciec Święty Franciszek w ostatnich tygodniach: „Proszę, aby Polska była ziemią życia od poczęcia aż po jego kres. Proszę was o to”.

10 kwietnia 2024 r.
Kiedy dzisiejsza młodzież maturalna czy z Diecezji Drohiczyńskiej, czy z każdej innej strony naszej Ojczyzny wchodziła w życie, jako Naród i Kościół przeżywaliśmy bardzo ważne wydarzenia. Najpierw 2 kwietnia 2005 roku śmierć Jana Pawła II; zjednoczyła Naród, ale jak na długo?... 10 kwietnia 2010 roku, 14 lat temu katastrofa smoleńska, podzieliła Naród prawdą i „niepamięcią”. Dlatego potrzebne nam było obdarowanie z 1 maja 2011 roku beatyfikacją Jana Pawła II, a 27 kwietnia 2014 roku kanonizacją. Po co przypominamy te daty? Żeby pamięć zawsze prowadziła do odkrywania prawdy, nawet tej ukrytej, bo ona się przebija.

9 kwietnia 2024 r.
W dzisiejszym fragmencie Ewangelii św. Jana usłyszeliśmy, że trzeba nam się powtórnie narodzić z wody i ducha. Wspomnijmy trzy wydarzenia: nasze powtórne narodzenie; a zarazem „pierwsze narodzenie”, kiedy 14 kwietnia 966 roku zostaliśmy jako Naród zanurzeni w wodach Chrztu Świętego w imię Chrystusa Ukrzyżowanego i Zmartwychwstałego. I wspomnijmy drugą datę 14 lat temu, 10 kwietnia 2010 roku katastrofa smoleńska i przywołajmy kwiecień 1940 roku mord naszych oficerów i żołnierzy w Katyniu. Bez tego pierwszego fundamentu Narodu i Kościoła utracony byłby sens ofiar tych dwóch tragedii. Dlatego wpisujemy przez Maryję w życie Boga ich ofiarę życia i miłości do Ojczyzny i Kościoła.

7 kwietnia 2024 r.
W świadomości naszego Narodu wpisały się szczególnie dwa oblicza: Oblicze Jasnogórskiej Matki i Oblicze Matki Bożej Miłosierdzia z Wilna. To nie tylko wspomnienie z Inwokacji Adama Mickiewicza, ale to jest głęboka miłość do Bogarodzicy. Ale trzeba jeszcze dopowiedzieć, że właśnie w Wilnie znajduje się Obraz Jezusa Miłosiernego z lat trzydziestych. A sama Koronacja Obrazu Matki Bożej była 2 lipca 1927 roku. To nie są przypadki, to jest łaska czasu i to jest również zadanie na nasze i przyszłe pokolenia.

6 kwietnia 2024 r.
Na progu tajemnicy Miłosierdzia Bożego, weźmy jako zadanie, odpowiedzi Jana Pawła II na następujące pytania: Co nam najbardziej zagraża? – Grzech, który udaje dobro i kłamstwo, które udaje prawdę. A o co modli się papież? – O miłosierdzie Boże nad światem i nad każdym człowiekiem.

5 kwietnia 2024 r.
Początek Peregrynacji, którą rozpoczynamy w naszej Archidiecezji w dniu jutrzejszym, jest jednocześnie zakończeniem drugiego etapu peregrynowania Matki Bożej po ziemi polskiej od 1957 roku. Przypomnijmy jeszcze jeden szczegół, że na osiem dni przed śmiercią dziś już bł. kard. Stefan Wyszyński poprosił, żeby ten Obraz był przy jego łożu boleści i śmierci. Zawierzył siebie i Kościół w Polsce na kolejne lata, prosząc, żeby ta peregrynacja trwała nadal. I po zakończeniu w maju przyszłego roku, peregrynacja znów obejmie polskie diecezje, poczynając od tych, które ostatni raz witały Ją przed blisko 50-laty. Niech Maryja przechodzi przez nasze rodziny i nasze wspólnoty, zwłaszcza dzisiaj w kontekście zmagań o życie. Dlatego hasło naszej peregrynacji brzmi: „Maryjo! Ocal miłość i życie w naszych rodzinach”. Proście razem ze mną…

4 kwietnia 2024 r.
W poezji Karola Wojtyły jeszcze z okresu krakowskiego spotykamy takie wielkanocne przesłanie: „Chrystus dziś szuka twojego kształtu wiary, aby wejść w niepokój wszystkich ludzi”.

3 kwietnia 2024 r.
Z nauczania św. Jana Pawła II: „Niech was nie opuszcza pewność wiary, że na wasze drogi wychodzi sam Zmartwychwstały Chrystus, szczególnie w tajemnicy Eucharystii, żyje i idzie z nami”. Przy pomniku Jana Pawła II: Jeszcze raz potwierdzamy, że jesteśmy z nim, a on jest z nami. Tylko dzieli nas brama, którą my przekroczymy, a którą on nam pokazał, że Pascha to nie jest wejście w nicość. Ale to jest wejście przez miłość w życie, do pełni życia. Dlatego święty Janie Pawle II oręduj za nami u Pana i błogosław nam z domu Ojca.

2 kwietnia 2024 r.
Z nauczania św. Jana Pawła II: „Niech was nie opuszcza pewność wiary, że na wasze drogi wychodzi sam Zmartwychwstały Chrystus, szczególnie w tajemnicy Eucharystii, żyje i idzie z nami”. Przy pomniku Jana Pawła II: Jeszcze raz potwierdzamy, że jesteśmy z nim, a on jest z nami. Tylko dzieli nas brama, którą my przekroczymy, a którą on nam pokazał, że Pascha to nie jest wejście w nicość. Ale to jest wejście przez miłość w życie, do pełni życia. Dlatego święty Janie Pawle II oręduj za nami u Pana i błogosław nam z domu Ojca.

27 marca 2024 r.
Przechodząc drogami Triduum Paschalnego ku Zmartwychwstaniu, spełnijmy życzenia św. Jana Pawła II, wypowiedziane przed laty. Żebyśmy odkrywali na nowo poczucie obecności Boga objawionego w Jezusie Chrystusie Ukrzyżowanym i Zmartwychwstałym, że On żyje w swoim Kościele i idzie z nami. I drugie zadanie: odkryć poczucie obecności grzechu, który jest wprost termometrem życia religijnego i woła o Zbawiciela.

26 marca 2024 r.
Kiedy w dzisiejszej Ewangelii słyszymy zapowiedź zdrady Judasza i zapowiedź zaparcia się Piotra, pomimo wcześniejszych deklaracji, że życie odda za Jezusa, warto wspomnieć, że 26 marca 2000 roku Piotr wrócił do Wieczernika w osobie Jana Pawła II po 455 latach. A następnie wszedł na Golgotę. Przypomnijmy wtedy jego stan zdrowia, jego słabe siły fizyczne. A jednocześnie zatrzymał się w Grobie i powiedział: Chrystus umarł, Chrystus zmartwychwstał! Grób jest pusty! Chrystus powróci”. Niech ta aklamacja będzie naszym zadaniem, na te dni, które przeżywamy.

21 marca 2024 r.
Przed czterema laty odszedł do domu Ojca śp. ks. prof. Czesław Stanisław Bartnik, twórca tak zwanego personalizmu integralnego, na Katolickim Uniwersytecie Jana Pawła II. W swoich ostatnich przesłaniach zwrócił uwagę, że musimy być dzisiaj mocni zmysłem wiary, który jest darem Ducha Świętego dla całego ludu Bożego, żeby nie błądzić, żeby nie zejść na manowce. I druga sprawa, żeby przyczynić się do czynnej obrony Kościoła, żeby nie być obojętnym wobec wydarzeń, które są naszym udziałem.

20 marca 2024 r.
Zmarły w ostatnim czasie polski poeta Ernest Bryl, w książce poetyckiej pod znamiennym tytułem: „Dzień się już nachylił ma się ku wieczorowi”, napisał bardzo krótki wiersz: „Różne bywają zmiany czasu od ogólniejszej do szczegółowej aż do godziny wezwania po imieniu kiedy kończy się już czas…”

19 marca 2024 r.
W Wadowicach na Górce, w Klasztorze Ojców Karmelitów znajduje się obraz Świętego Józefa, który został obdarowany przez Jana Pawła II jego papieskim pierścieniem. Jan Paweł II uczył nas tych cech prawdziwego ojcostwa, które odznacza się poprzez odpowiedzialną miłość i odwagę. I o to chcemy prosić dla naszych braci, którzy podejmują zadania rodzicielskie i małżeńskie, ażeby zawsze byli sobą wobec Boga i ludzi.

18 marca 2024 r.
Przeżywamy wigilię Uroczystości Świętego Józefa. Nie tylko Opiekuna i Żywiciela Syna Bożego i Maryi, ale również szczególnego Stróża i Obrońcę życia Zbawiciela. Dlatego tym bardziej trzeba przypomnieć zapomnianą przez media publiczne uroczystość upamiętnienia ocalenia dziewcząt żydowskich przez siostry zakonne. W tym wypadku chodzi o Warszawę i o Siostry Nazaretanki, ale w sposób szczególny wspomnijmy również Siostry Franciszkanki Rodziny Maryi, które uratowały ponad kilkaset dziewcząt i dzieci żydowskich. Dlaczego doświadczamy tej dyskryminacji również medialnej przy ataku chociażby na Muzeum Pamięć i Tożsamość w Toruniu, która to rozgłośnia i całe dzieło upamiętnia poprzez nazwiska tych, którzy oddali życie - jak rodzina Ulmów - i wiele innych osób w Polsce ratujących życie żydowskich dzieci i tej społeczności. Dlatego prośmy Świętego Józefa wraz z Maryją Matką Zbawiciela o równe prawa w naszej Ojczyźnie i poszanowanie prawdy, a nie zamilczanie.

16 marca 2024 r.
„To jest moja matka ta Ojczyzna. To są moi bracia i siostry”. Te słowa wypowiedziane w czasie Eucharystii w Kielcach, 4 czerwca 1991 roku są dla nas zobowiązaniem. Kim jest Ojczyzna i kim są nasi Rodacy w kraju, i poza jego granicami.

15 marca 2024 r.
Bardzo prostą katechezę przeprowadził kiedyś Jan Paweł II wobec ludzi młodych i dzieci. Zapytał się: czy wiecie dlaczego ramiona Chrystusa na krzyżu są rozwarte i nigdy się nie zamykają? Bo pragną przygarnąć każdego i każdą z was, chyba że sami zadecydują o swoim oddaleniu.

14 marca 2024 r.
Przedłużając ducha rozważań Księdza Piotra Szeląga z Katedry Częstochowskiej, postawmy sobie pytanie, które w Liście apostolskim postawił Jan Paweł II. Jakie są zadania pasterzy Kościoła, niezależnie od tego kim są, czy kapłanami, biskupami arcybiskupami, czy papieżem? Są te same: głosić Ewangelię, sprawować sakramenty święte wiary Kościoła i budować wspólnotę Kościoła. Czy rozumiemy, jak jesteśmy sobie nawzajem potrzebni, żeby zrealizować swoje powołania i miejsce w Kościele?

11 marca 2024 r.
Trwając dzisiaj przed Obliczem Matki Bożej Jasnogórskiej, potwierdzamy łańcuch wiary Kościoła. Albowiem do 1925 roku ziemia częstochowska była w granicach Diecezji Włocławskiej. Cieszymy się, że z kolei ona po przeżyciu 900-lecia wprowadza nas jako macierzysta kiedyś diecezja w stulecie naszej Archidiecezji Częstochowskiej, a będzie to w roku 2025. Dlatego już dzisiaj prosimy: „Maryjo, ocal miłość i życie w naszych rodzinach”.

10 marca 2024 r.
Nie po raz pierwszy zdumiewamy się pedagogiką i logiką wiary Kościoła. Trzecia Niedziela Adwentu zwana Gaudete przybliża nas z radością ku świętom Bożego Narodzenia. A dzisiejsza Czwarta Niedziela Wielkiego Postu nosi tytuł Letare, mówi o radości i bliskości Świąt Wielkanocnych. Albowiem chrześcijaństwo to nie jest tylko cierpiętnictwo i krzyż, ale to jest zwycięstwo miłości Boga i człowieka.

8 marca 2024 r.
Przed 60 laty Arcybiskup Karol Wojtyła przekraczał próg Katedry Krakowskiej jako nowy metropolita i powiedział słowa, które dzisiaj wybieram jako klucz do naszego spotkania: „Przekraczając próg tej świątyni wchodzę nie tylko z szacunkiem, ale z drżeniem serca, z owym niepokojem wieków”. Myślę, że stając na tym miejscu, nie tylko przychodzimy dla szacunku historycznego, ale przyklękamy i przyjmujemy jego słowa już jako Jana Pawła II, wypowiedziane tutaj na Jasnej Górze: „Tutaj bije serce narodu w sercu Matki, a jeśli to serce bije nieraz tonem niepokoju i zatroskania, to trzeba to wołanie przyjąć, bo ono wypływa z macierzyńskiego Serca Maryi. A również tym symbolem niepokoju jest ten kielich życia, złożony przez kobiety i dziewczęta polskie w czerwcu 1983 roku. Niech on będzie znakiem życia, znakiem kultury i cywilizacji życia, a nigdy cywilizacji śmierci i zgody na zabijanie.

7 marca 2024 r.
Jutrzejszy dzień nie jest świętem religijnym, ale muszę przyznać, że nie spotkałem piękniejszego tekstu poświęconego powołaniu i godności kobiety poza encykliką Jana Pawła II. I chyba tylko on ośmielił się nazwać wasze powołanie geniuszem, „geniuszem kobiety”. Dlatego powiedział tak bardzo wprost: „Dziękuję Ci kobieto, że jesteś kobietą, dziękuję Ci matko, że jesteś matką, dziękuję Ci osobo konsekrowana, że jesteś”. Przypomnijmy jeszcze bardzo potrzebny głos pana profesora Strzębosza z ostatnich dni, pierwszego Prezesa Trybunału Konstytucyjnego, że życie pod sercem matki to nie jest jej ciało tylko już osobne istnienie, osobne życie. Dlatego prosimy Maryjo, bądź nam Matką i Wychowawczynią na każdej drodze.

6 marca 2024 r.
Odkrywamy na co dzień, że szczera, ufna modlitwa, codzienna modlitwa chroni nas od nieodpowiedzialności za siebie i za drugich. I dzisiaj, kiedy odmawiamy Modlitwę Pańską i wypowiadamy słowa „Chleba naszego powszedniego daj nam dzisiaj”. to chyba lepiej rozumiemy, że nie chodzi tutaj o ten chleb na stole, ale przede wszystkim o zaspokojenie pragnień prawdziwej nadziei, prawdy o nas i sprawiedliwości społecznej. Dlatego prośmy i nie ustawajmy!

5 marca 2024 r.
Wspominamy dzisiaj bardzo bolesną rocznicę. 5 marca 1940 roku wydano i podpisano rozkaż skazujący naszych oficerów, żołnierzy i wszystkich więźniów w Katyniu. I na tę bolesną stację rzuca światło słowo św. Jana Pawła II: „Miłość przebacza, ale nie zapomina”. Nie wolno nam zapomnieć, bo wtedy przestaniemy pamiętać, kim jesteśmy i za kogo oni oddali swoje życie?

4 marca 2024 r.
Jeszcze przed pierwszą Pielgrzymką do Ojczyzny, 4 marca 1979 roku, Ojciec Święty Jan Paweł II podpisał swoją programową encyklikę „Redemptor hominis”, o Odkupicielu człowieka. Zawarł w niej bardzo ważne zdanie, które dziś brzmi szczególnie mocno: „Kościół nie może odstąpić człowieka, którego narodziny, życie, powołanie, cierpienie i śmierć są nierozerwalne z Jezusem Chrystusem. I choćby człowiek nie zdawał sobie z tego sprawy, jego życie toczy się w Jezusie Chrystusie. Dlatego nie wolno przeciwstawiać praw Boga w sercu człowieka.

3 marca 2024 r.
Musimy przyznać że ostatnie słowa z dzisiejszego fragmentu Ewangelii według św. Jana trochę wprowadzają nas w niepokój. Chrystus „znając wszystkich nie potrzebował żadnego świadectwa o człowieku, bo On jeden wie, co kryje się w sercu człowieka. On jeden to wie”. Nie lękajmy się tych słów, choć one odnoszą się do każdego i każdej z nas. On wie co kryje się w sercu każdego. Zaufajmy Chrystusowi przez Maryję!

2 marca 2024 r.
W jutrzejszej Ewangelii zobaczymy Chrystusa oczyszczającego świątynię jerozolimską. On jeden miał do tego prawo, a my nie dajmy się ponieść pokusie, która towarzyszy już od kilkudziesięciu lat, żeby oddzielać Chrystusa od Kościoła. A mówiąc o Kościele pomijać Chrystusa, Jego osądy i Jego treści, które są związane z całością Ewangelii. Umiejmy przyjąć to zadanie Kościoła w Polsce „Uczestniczę we wspólnocie Kościoła”, który jest Chrystusowy, a nie tylko podlegający ludzkim ocenom i osądom.

1 marca 2024 r.
W tym czasie wielkopostnym niech powraca do nas świadomość słów Chrystusa: „Nikt mi życia nie odbiera, Ja sam od siebie je daję, bo Ja za was w ofierze poświęcam samego Siebie”. W tym duchu trzeba nam odczytywać powrót męczenników przez pamięć i modlitwę o nich, poczynając od naszego błogosławionego męczennika ks. Jerzego, który zginął właśnie pod Włocławkiem, zatopiony w nurtach Wisły; poprzez odkrytą dla naszego pokolenia i dla całego Kościoła rodzinę Ulmów, w całym wymiarze życia wspólnotowego. Jak również tych męczenników Żołnierzy Niezłomnych, którzy bezimiennie oddawali życie, abyśmy mogli żyć w wolnej niepodległej Polsce.

29 lutego 2024 r.
W nauczaniu św. Jana Pawła II znajdujemy następujące sformułowanie: „Macierzyńskie zapośredniczenie łaski u Chrystusa”. Wydaje się być trudne, ale to po prostu trzeba powiedzieć: Maryja słucha, prosi i wymaga. Słucha - bo zna każdego z nas po imieniu od momentu naszego Chrztu, bo jesteśmy Chrystusowi. Prosi Chrystusa za nami, czego nam potrzeba wpierw nim Ją poprosimy. Ale wymaga i nieustannie tutaj na tym miejscu mówi do nas: „Uczyńcie wszystko cokolwiek mój Syn wam powie”.

25 lutego 2024 r.
Nasz polski poeta Roman Brandstaetter napisał, że „Maryja jest Matką każdej dobrej przemiany”. Ona wskazując na Chrystusa była zawsze otwarta na Ducha Świętego. Dlatego prosimy wraz z Nią: „Niech zstąpi Duch Twój i odnowi oblicze ziemi, tej ziemi!”…

24 lutego 2024 r.
Święty Jan Paweł II wskazując na krzyż na Giewoncie powiedział: „Ten krzyż patrzy na Polskę. Brońcie krzyża!” A dopełnieniem tego spojrzenia są krzyże w Gdańsku z kotwicami jako symbolami ukrzyżowanej nadziei. I to jest wskazanie, do Kogo mamy iść? Kto jest dla nas Drogą do życia? Jan Paweł II uczył nas łączenia rozumu z wiarą i odwagi wobec wyzwań idących ze świata.

23 lutego 2024 r.
Jakżeż trudno przebić się w naszym świecie prawdzie, że Kościół, który ma obowiązek wychodzić do świata – z nakazu Chrystusa – nie jest posłany po to, żeby go wywracać, czy nawet upodobnić się do niego. Ale żeby światu głosić Dobrą Nowinę. „Nawracajcie się i wierzcie w Ewangelię!” To jest ten sam nakaz Chrystusa.

22 lutego 2024 r.
Dnia 22 lutego 1931 roku, Pan Jezus objawiając się Siostrze Faustynie Kowalskiej powiedział, że szczęśliwy będzie ten człowiek, który będzie żył w cieniu Jego promieni Miłosierdzia. My dzisiaj tutaj potwierdzamy naszą radość z tego, że jesteśmy w promieniach Oblicza Matki j Jej Syna. Bądźmy wierni tym drogom poprzez nasze osobiste i wspólnotowe zawierzenia.

20 lutego 2024 r.
W pierwszą niedzielę Wielkiego Postu najczęściej słyszymy o tajemnicy kuszenia Jezusa przez szatana. Podlegał również pewnym pokusom, którym i my podlegamy. Dlatego warto zwrócić uwagę na ostrzeżenie Cypriana Kamila Norwida, żebyśmy pamiętali kim jesteśmy, jako chrześcijanie? Żebyśmy nie stawali się niewolnikami, którym gdy przypięto skrzydła, oni pójdą nimi zamiatać ulice.

19 lutego 2024 r.
Przed laty św. Jan Paweł II w adhortacji apostolskiej „Ecclesia in Europa” - o Kościele w Europie pisał proroczo, że „dzisiaj, kiedy w wielu sferach życia publicznego niewiara staje się czymś naturalnym, a wiara wymaga uwierzytelnienia społecznego, to tym bardziej potrzeba nam świadków wiary, poczynając od każdego i każdej z nas”.

18 lutego 2024 r.
W swoistym testamencie, z czerwca 1979 roku, Jan Paweł II na Krakowskich Błoniach prosił nas: „Abyście nigdy nie wzgardzili tą Miłością, która objawiła się w krzyżu Jezusa Chrystusa, a bez której życie ludzkie nie ma korzeni, ani sensu”. Ten krzyż stanął po raz pierwszy na ziemi polskiej 1058 lat temu, w kwietniu 966 roku. Wówczas zaistnieliśmy jako Polska i Kościół na ziemi polskiej. A czymże jest dzisiaj projekt Ministerstwa Edukacji Narodowej, żeby wykreślić Chrzest Polski z programu nauczania dzieci szkół podstawowych? Czyż to jest tylko „niepamięć”, czy podcinanie korzeni z których wyrastamy?

17 lutego 2024 r.
Każdy z nas przychodzący tutaj ma swój zapis pamięci serca, ale jak podkreśla nasz poeta Leszek Długosz: „Pamiętać, to przede wszystkim dochować wierności. bo sprawiedliwość prawda i miłość to są kategorie, które nie należą do żadnych układów. One są znakami z innego świata i dlatego każdy z nas musi w nich odnaleźć swoją twarz”.

16 lutego 2024 r.
Wspominając swe młodzieńcze lata w Wadowicach, Ojciec Święty powiedział, że to co najbardziej go pociągało do Ewangelii, to, że nie była ona „łatwą obietnicą”. A tutaj na Jasnej Górze w 1983 roku do młodzieży, która przyznała, że „nie jest pokoleniem straconych złudzeń”, bo on jest z nimi. powiedział: „Musicie od siebie wymagać, nawet gdyby inni od was tego nie wymagali”. Ten program jest nie tylko dla młodzieży. Ten program jest dla każdego z nas i na każdy czas.

15 lutego 2024 r.
Pragnę przypomnieć, że już w wolnej Polsce, po tzw. wolnych wyborach trwało zmaganie o przyznanie Telewizji Trwam miejsca na multipleksie. I właśnie 10 lat temu, w nocy z 14 na 15 lutego, sprawowaliśmy Eucharystię razem z ks. abp. Zygmuntem Zimowskim, dziękując Bogu za to zwycięstwo Maryi, kolejny Jej znak dla Narodu polskiego. Jednocześnie trzeba powiedzieć, że było to wyrazem siły modlącej się wspólnoty. Dlatego uwierzmy w moc modlitwy, w intencji Kościoła i Ojczyzny.

11 lutego 2024 r.
Nasze dzisiejsze czuwanie jest przedostatnim etapem, przed przyjęciem i Nawiedzeniem Matki Bożej w naszej Archidiecezji w dniu 6 kwietnia 2024 r. Ale pozwólcie, że wspomnę czas Wielkiego Postu 1973 r., kiedy jako seminarzysta pierwszego roku Wyższego Seminarium Duchownego w Sandomierzu witałem Matkę Bożą w imieniu moich kolegów żołnierzy, którzy zostali skierowani na służbę wojskową do Bartoszyc. Dzisiaj z dziękczynieniem -razem z ks. bpem Krzysztofem Nitkiewiczem, Pasterzem Kościoła Sandomierskiego - modlimy się o dar nowych powołań kapłańskich, zakonnych i misyjnych. Oby nigdy nie zabrakło w Polsce i w naszych diecezjach kapłanów, osób konsekrowanych i misjonarzy.

10 lutego 2024 r.
Przy dzisiejszym podzielonym jubileuszu 100-lecia Zgromadzenia Uczennic Boskiego Mistrza i przeszło 50-leciu pracy na Jasnej Górze i w Polsce, czego możemy się uczyć od bł. ks. Jakuba Alberione i Matki Scholastyki od Opatrzności Bożej? Poprzez posługę Sióstr: miłości do Jezusa Eucharystycznego, odkrycia Oblicza Jezusa w Eucharystii. Oby to było naszym udziałem w czasie każdej celebracji i w każdym uczestnictwie, kiedy przyjmujemy Go później do swojego serca.

9 lutego 2024 r.
Wsłuchując się w słowa modlitwy mszalnej w Kolekcie, tutaj codziennie na Jasnej Górze dziękujemy Bogu, że otrzymaliśmy Maryję jako Przedziwną Pomoc i Obronę. I każde pokolenie odwołując się do Niej, do Jej pośrednictwa u Syna ma obowiązek potwierdzać sobą Jej wyjątkową rolę na drogach naszego zawierzenia Bogu.

8 lutego 2024 r.
Dzień 8 lutego poświęcony jest szczególnej modlitwie i trosce w intencji ludzi sprzedanych w handlu. To jest proceder, który jest godny boleści, ale jest i głosem niepokoju wobec świata. Ponad 50 milionów ludzi rocznie jest sprzedawanych w niewolę wszelkiego typu na różnych odcinkach świata. Dlatego kiedyś w tym samym duchu pytał nas mocno św. Jan Paweł II, po co człowiek wyrusza na podbój kosmosu i zdobywa księżyc, kiedy nie szanuje się praw człowieka od poczęcia aż do naturalnej śmierci. Chyba jedynie po to, żeby tam wylądować i popełnić samobójstwo z nicości. Prośmy Boga o miłosierdzie nad światem i nad każdym człowiekiem prześladowanym.

3 lutego 2024 r.
Mimo że wczorajsze święto nazywamy liturgicznie świętem Ofiarowania Pańskiego, to ceńmy sobie to polskie nazwanie go świętem Matki Bożej Gromnicznej. Jest taki obraz polskiego malarza Piotra Stachiewicza, kiedy Maryja trzymając świecę w swoich rękach, ochrania nasze polskie domostwa przed wilkami. Zapytajmy siebie, czy najmłodsze pokolenie jeszcze wie, co to znaczy Gromnica i czy w naszych domach ma ona swoje godne uzasadnione miejsce? Bo jak mówi pani Anna Nagórska poetka z Zaklikowa to jest ostatni oręż człowieka przed jego przejściem na drugi świat: Jestem już stara i słaba, ale jeszcze odważnie chwycę Ostatni Oręż człowieka – Gromnicę, przed przejściem na drugi świat…

2 lutego 2024 r.
Osoby Życia Konsekrowanego są słusznie nazywane świadkami większej miłości do Chrystusa w Kościele i wobec świata. Dlatego przyjmijmy to zadanie i naszą modlitwę, żebyśmy wszyscy byli gotowi do obrony tej nadziei, która jest w nas, a którą składamy w Bogu ku większej wierze i miłości.

1 lutego 2024 r.
Są takie mocne słowa zapisane w Ewangelii i wypowiedziane przez Pana Jezusa. „Na cóż by się przydała sól zwietrzała? Tylko na wyrzucenie i podeptanie przez ludzi”. I w tym samym duchu wypowiedziała się św. Teresa z Avila: Tym byłby świat, bez zakonów, zakonnic i zakonników, taką zwietrzałą solą. A dziś znów słyszymy pytania, czy są oni jeszcze światu potrzebni? Tak, dla jego zachowania i nie zatracania się w pustkę i nicość.

31 stycznia 2024 r.
W dzisiejszej Kolekcie mszalnej Kościół przyzywa św. Jana Bosko jako ojca i wychowawcę młodzieży. I w tym samym duchu pytał się kiedyś Karol Wojtyła, w swoim dramacie „Promieniowanie ojcostwa”. Ojciec – czymże brzmi to słowo? Winno brzmieć bezinteresowną miłością.

30 stycznia 2024 r.
Sługa Boży abp Fulton Sheen zauważył na podstawie Biblii, że Maryja była obecna przy trzech narodzinach. Najpierw przy narodzinach Jana Chrzciciela z Elżbiety. Pozostała bowiem u niej aż trzy miesiące, pomagając. Później zrodziła Syna Bożego w ludzkiej naturze i trzecie narodziny pod krzyżem, kiedy Chrystus przekazał Jej Jana, jako syna, a przez wiarę nas wszystkich. A św. Jan Paweł II dopowie, że „Maryja jest obecna w każdej naszej celebracji Eucharystycznej”, spotykamy Ją codziennie.

29 stycznia 2024 r.
W styczniu 1982 r. internowani napisali list do Jana Pawła II, prosząc: „Bądź z nami, tak jak my jesteśmy z Tobą!”. Ojciec Święty odpowiedział krótko modlitwą na audiencji: „Maryjo, bądź z nimi w każdy czas!” Bo rozumiemy, że „modlitwa jest spotkaniem dwóch pragnień, Serca Bożego i serca ludzkiego”. A w tym spotkaniu ma swój szczególny udział Serce Maryi. Bądź z nami w każdy czas!

28 stycznia 2024 r.
W tych dniach wspominamy wyzwolenie obozu koncentracyjnego Auschwitz- Birkenau. W czerwcu 1979 r. byłem współuczestnikiem Eucharystii, którą tam sprawował Jan Paweł II, nazywając to miejsce „współczesną Golgotą”, gdzie Chrystus umierał na naszych oczach, aby zmartwychwstać. Wśród szeregu ocalonych koncelebransów, ubranych w czerwone ornaty był Sługa Boży Ks. Franciszek Blachnicki. Od tamtego czasu świat nie pozwolił postawić krzyża na tej współczesnej Golgocie. A cóż się dzieje z naszym państwem, kiedy zdejmuje się krzyż w imię neutralności światopoglądowej czy ateistycznej? Bez Chrystusa nie ma fundamentu życia. Maryjo, Matko Życia, módl się za nami! Święty Janie Pawle II, módl się za nami!

27 stycznia 2024 r.
Błogosławiony Kard. Stefan Wyszyński wskazując na trzy podstawowe wspólnoty: wspólnotę rodzinną, wspólnotę szkolną i wspólnotę Kościoła, przypominał, że to rodzice mają pierwsze prawo i obowiązek do wychowania swoich dzieci. Religijnego wychowania swoich dzieci według systemu wartości chrześcijańskich. Dlatego w obecnym zmaganiu edukacyjnym, warto z tego prawa korzystać i upomnieć się o prawa rodziców do swoich dzieci na terenie szkoły, a następnie do tego dzieła przyłączy się całą duszą Kościół.

26 stycznia 2024 r.
Kiedyś ogłoszono – z dumą – „Bóg umarł”! W naszych czasach doczekaliśmy również określenia „postchrześcijaństwo”, że już nie ma żywego chrześcijaństwa i więzi z Chrystusem. A jak przypomina nam św. Jan Paweł II każde pokolenie Polaków stoi wobec podstawowego dylematu opowiedzieć się za „cywilizacją życia”, która to cywilizacja daje przyszłość albo za „cywilizacją śmierci”, która przyniesie nicość.

21 stycznia 2024 r.
W duchu słów Ojca Świętego Franciszka: „nie dajmy się okraść z radości Ewangelii”. Bo Ewangelia jest księgą spotkań – a nie tylko spisanych wydarzeń – spotkań z Chrystusem, który jest jedyną Nadzieją, Nadzieją świata i naszą Nadzieją.

20 stycznia 2024 r.
W tym kolejnym trudnym czasie dla Polski warto zamyśleć się nad słowami bł. Ks. Kard. Stefana Wyszyńskiego: „Polska jest jednością bo jest Chrystusowa, a im bardziej chcemy być Chrystusowi, to tym bardziej musimy być Maryjni. A bez Chrystusa nigdy nie będzie jedności”.

19 stycznia 2024 r.
Zmarły przed stu laty św. Józef Sebastian Pelczar, biskup przemyski, a kiedyś Rektor Uniwersytetu Jagiellońskiego w Krakowie wskazał nam na trzy źródła mocy dla odnowienia Narodu. Te źródła są niezmienne. Pierwsze to jest pochylenie się nad żłóbkiem Chrystusa. Drugie wpatrywanie się w krzyż Chrystusa, który nam w wierze przewodzi i ją wydoskonala i trzecie – Eucharystia. Wierność tym źródłom należy do nas…

18 stycznia 2024 r.
Zaskakująco w swojej encyklice o nadziei chrześcijańskiej Spe salvi papież Benedykt XVI wskazał, że źródłem nadziei jest Sąd Ostateczny. Pamiętamy słowa Chrystusa z Ewangelii św. Mateusza: „Byłem głodny, byłem spragniony, byłem chory, byłem w więzieniu… Wszystko cokolwiek uczyniliście jednemu z braci moich najmniejszych Mnieście uczynili”. Ale pamiętajmy również o utraconej nadziei, że czego nie uczyniliście jednemu z braci najmniejszych, tegoście i Mnie nie uczynili.

17 stycznia 2024 r.
Wśród pierwszych słów, które Jan Paweł II wypowiedział na ziemi polskiej w czerwcu 1979 r. było następujące zdanie: „Kościół przyniósł Polsce Chrystusa- Klucz dla zrozumienia dziejów człowieka tej ziemi”. I stawiamy sobie dzisiaj pytanie: Czy można zrozumieć polskość i wszystko co Polskę stanowi bez Chrystusa, Jego Kościoła, i bez odniesienia do Jego Matki?

16 stycznia 2024 r.
W okresie Bożego Narodzenia bardzo często powracało do nas pytanie: dlaczego Bóg stał się człowiekiem? Odpowiedź od początku Kościoła była jednoznaczna. Żeby człowiek odzyskał swoją godność dziecka Bożego, utraconą godność. W tym samym duchu pouczył nas kiedyś w tajemnicy Bożego Narodzenia św. Jan Paweł II nazywając tę tajemnicę „świętem Odnalezionego Sensu życia”. A tym Sensem jest „Chrystus wczoraj, dziś, ten sam także na wieki”.

15 stycznia 2024 r.
Świętość jest życiem samego Boga, dlatego strzeżmy tego daru, który otrzymaliśmy w sakramencie Chrztu Świętego, na czas i na wieczność. Czego uczy nas św. Paweł Pierwszy Pustelnik z Teb, żyjący siedemnaście wieków temu? Że prawdziwa wolność człowieka to jest wolność ducha, ku której wyswobodził nas Chrystus, abyśmy się stali dziećmi Boga na zawsze.

13 stycznia 2024 r.
Na drogach naszego pielgrzymowania, tego daru nowego czasu odkrywamy wartość modlitwy i zawierzeń. Dlatego poprzez własne serce polecam szczególnie dwie modlitwy św. Jana Pawła II. Jedna wypowiedziana w Krakowie-Łagiewnikach, 17 sierpnia 2002 r., zawierzenie świata Bożemu Miłosierdziu. „Ojcze Przedwieczny ofiaruję Ci Ciało i Krew Pana naszego Jezusa Chrystusa…” A wcześniej, we wrześniu 1993 r., Jan Paweł II stanął w Wileńskiej Ostrej Bramie i po różańcu odmówił następującą modlitwę: „Maryjo, Matko Miłosierdzia czuwaj nad nami wszystkimi, żeby nie był daremny krzyż Chrystusa. Żeby człowiek nie zagubił się na drogach dobra i prawdy, i żeby odkrywał Boga bogatego w miłosierdzie.

10 stycznia 2024 r.
Patron dnia dzisiejszego św. Grzegorz z Nyssy, z IV w. przypomina nam, że są trzy rzeczy charakterystyczne dla chrześcijanina. Pierwszy to jest sposób myślenia, drugi sposób mówienia, a trzeci sposób życia. Te trzy sprawy są ze sobą bardzo ściśle powiązane.

9 stycznia 2024 r.
W duchu św. Pawła Apostoła każdą sprawę przedstawiajmy Bogu. Bo Jemu zależy na nas. Bo tylko On jest źródłem naszej nadziei.

8 stycznia 2024 r.
Wobec czasu niepokoju społecznego warto przywołać słowa, które Jan Paweł II wypowiedział do połączonych izb Parlamentu Sejmu i Senatu w Polsce: „Im mniej jest prawdy, tym mniej jest wolności. Bo wolność opiera się zawsze na prawdzie”. Dlatego dzisiaj prosimy: Święty Janie Pawle II, czuwaj nad nami wszystkimi! Bo jak sam powiedziałeś: „To jest moja Matka, ta ziemia! To są moi bracia i siostry!” Czuwaj nad nami!

7 stycznia 2024 r.
W czasie dzisiejszej Uroczystości Chrztu Pańskiego usłyszeliśmy słowa z Listu św. Jana Apostoła, że jesteśmy zwycięzcami. Bo zwycięstwem naszym jest nasza wiara, która zwycięża świat i wszystko to, co jest na świecie. A Pan Bóg łącząc nas z sobą poprzez sakrament Chrztu Świętego dał nam drogę. Najpierw otrzymaliśmy Maryję, przez Nią otrzymaliśmy Jezusa, jako Syna Bożego Odkupiciela, a przez Niego w Duchu Świętym idziemy do Ojca. Dlatego uwielbiajmy Boga: Chwała Ojcu i Synowi i Duchowi Świętemu jak była na początku teraz i zawsze i na wieki wieków Amen.

6 stycznia 2024 r.
Jest łaską czasu, że istnieje zbieżność pomiędzy dzisiejszą Uroczystością Objawienia Pańskiego, a jutrzejszą Niedzielą Chrztu Pana Jezusa. Te rzeczywistości są z jednej strony historyczne. Dokonały się ponad dwa tysiące lat temu, ale jednocześnie i przede wszystkim mają charakter religijny. Bo przypomnijmy 1058 lat temu nasz Naród zaczął chodzić w świetle, w momencie Chrztu Polski. A dzisiaj próbuje się nas najpierw oderwać od Jana Pawła II – świadka wiary i tożsamości Narodu, żeby zatracić drogę do tajemnicy naszego zanurzenia w życie Boga. Nie chcemy chodzić w ciemnościach lecz w świetle wiary, dziękując Bogu za dar naszego powołania do życia i do wieczności.

5 stycznia 2024 r.
Na różnych drogach człowiek zmierza do spotkania z Jezusem. Krótka była droga pasterzy z pół betlejemskich, ale już długa była droga Mędrców ze Wschodu, aby uznać w Nim Boga-Człowieka. A co nam przeszkadza, ludziom XXI wieku na naszych drogach spotkań, aby dążyć do Jezusa? Przemądrzałość, która oddziela rozum od wiary i brak pokory, aby przyklęknąć, i uznać Jezusa Bogiem i Zbawicielem.
W duchu dzisiejszego rozważania chcemy jeszcze wspomnieć osobę bpa Ryszarda Karpińskiego z Lublina. Szczególnego protektora i opiekuna Polonii i Polaków rozbieganych po całym świecie, również szczególnego pielgrzyma na Jasną Górę - stację zawierzenia Bogu. Mógł dzisiaj już powiedzieć: „Teraz, o Panie, pozwól odejść słudze Twemu w pokoju, aby moje oczy ujrzały zbawienie w Jezusie”. Wieczny odpoczynek racz mu dać Panie.

4 stycznia 2024 r.
W tych pierwszych dniach Nowego Roku Pańskiego 2024, powracają „Wojtyłowe” pytania: Czy historia może płynąć wbrew prądowi sumień? I w którą stronę płyną nasze sumienia, z Bogiem czy przeciwko Bogu?

3 stycznia 2024 r.
Święty Łukasz w Dziejach Apostolskich podkreśli prawdę, że „nie dano ani na ziemi, ani na niebie innego imienia, w którym moglibyśmy być zbawieni poza imieniem Jezus”. Dlatego prośmy Ducha Świętego, przez szczególne orędownictwo Maryi, żeby odnowiło się w nas przekonanie i moc, płynące z każdej modlitwy różańcowej, kiedy wypowiadamy słowo Jezus i kiedy wypowiadamy słowa Jezu ufam Tobie! To jest taka polska tożsamość na ten trudny kolejny czas.