Reklama

Od idei do wspólnej waluty

Ustanawiający europejską wspólnotę Traktat Rzymski z 1957 r. nie zakładał wspólnej waluty. Ojcowie założyciele uznali, że integracja europejska dotyczyć będzie unii celnej oraz wspólnego rynku, umożliwiającego swobodny przepływ towarów, usług, osób i kapitału

Bądź na bieżąco!

Zapisz się do newslettera

Gdy zawirowania rynkowe końca lat 50. i początku 60. osłabiły markę niemiecką i franka francuskiego, zagroziło to największemu osiągnięciu Wspólnoty Europejskiej - polityce rolnej. Rozpoczęły się starania o pogłębienie koordynacji gospodarczej. W 1969 r. w Hadze przywódcy państw europejskich uznali Unię Gospodarczą i Walutową (UGW) jako cel Wspólnoty. Założono trójetapowy plan. Pierwszy etap dotyczył zmniejszenia wahań kursów walutowych.

Wąż w tunelu

Trudności w procesie dochodzenia do Unii Gospodarczej i Walutowej pojawiły się w momencie upłynnienia przez USA kursu dolara w 1971 r. Państwa członkowskie stworzyły mechanizm utrzymywania pod kontrolą swoich kursów walut w wąskich przedziałach wobec dolara, tzw. wąż w tunelu. Następnym krokiem do wspólnoty walutowej było powołanie Europejskiego Systemu Walutowego (1979) z udziałem walut wszystkich państw członkowskich oprócz funta brytyjskiego.

Pomóż w rozwoju naszego portalu

Wspieram

ECU

Utworzona została europejska jednostka walutowa ECU, bazująca na średniej ważonej walut Europejskiego Systemu Walutowego. Wahania kursowe kontrolował Mechanizm Kursów Walutowych (ERM). Kontrolowanie i zmniejszanie inflacji stało się dla państw członkowskich priorytetem gospodarczym. Te doświadczenia dały podstawę do powołania w 1988 r. Komitetu ds. Badań nad Unią Gospodarczą i Walutową, który skupiał prezesów banków centralnych państw Wspólnoty. W opracowanym przez Komitet raporcie określono cele unii walutowej:
• pełna liberalizacja przepływu kapitału
• pełna integracja rynków finansowych
• wymienialność walut
• związanie ze sobą kursów walutowych
• możliwość zastąpienia walut narodowych wspólnym pieniądzem
• powstanie Europejskiego Banku Centralnego.

Konwergencja

Traktat o Unii Europejskiej został zatwierdzony na spotkaniu Rady Europejskiej w Maastricht w 1992 r. Traktat dał podstawę prawną do wprowadzenia wspólnej waluty. Aby uniknąć problemów, przed wprowadzeniem wspólnej waluty gospodarki państw członkowskich musiały osiągnąć wysoki poziom konwergencji, czyli zbieżności wskaźników ekonomicznych: niską inflację, niskie stopy procentowe, niski deficyt budżetowy i dług publiczny. Spełnienie kryteriów konwergencji z Maastricht i pobyt w poczekalni ERM 2, w którym po ustaleniu kursu waluty krajowej w stosunku do euro należy go utrzymać na stabilnym poziomie przynajmniej przez 2 lata, stawały się podstawą przyjęcia przez państwo członkowskie wspólnej waluty.

Reklama

Strefa euro

Dalsza droga do przyjęcia wspólnej waluty przebiegała już ekspresowo:
1994 - utworzono Europejski Instytut Walutowy, który koordynował politykę monetarną krajowych banków centralnych
1995 - ustalono nową walutę - euro i przyjęto scenariusz jej wprowadzenia w 1999 r.
1996 - zaprezentowano projekty banknotów i monet euro
1997 - ustalono dyscyplinę budżetową w ramach UGW
1998 - w maju 11 państw członkowskich spełniło kryteria konwergencji, co umożliwiło późniejsze przyjęcie euro jako wspólnej waluty: Austria, Belgia, Finlandia, Francja, Niemcy, Irlandia, Włochy, Luksemburg, Holandia, Hiszpania, Portugalia (patrz mapa Europy)
1999 - 1 stycznia rozpoczęto realizację ostatniego etapu Unii Gospodarczej i Walutowej - strefę wspólnej waluty euro
2001 - do strefy euro weszła Grecja
2007- Słowenia
2008 - Malta i Cypr
2009 - Słowacja

Poza strefą

Na mocy klauzuli opt-out, zastrzeżonej w 1992 r., do strefy euro nie weszły Wielka Brytania i Dania, gdyż uzyskały prawo do samodzielnego podjęcia decyzji o pełnym uczestnictwie w UGiW. Szwecja nie spełniła wszystkich kryteriów ekonomicznych. Obecnie w mechanizmie ERM 2 (w przedsionku strefy euro) są waluty Danii, Estonii, Łotwy, Litwy.

Nowa waluta

W pierwszych 12 państwach euro funkcjonowało tylko jako pieniądz księgowy. W codziennych transakcjach gotówkowych obowiązywała waluta krajowa. Euro wykorzystywane było w operacjach bezgotówkowych przez przedsiębiorców i finansistów. W administracji i biznesie okres przejściowy do wprowadzenia wspólnej waluty wykorzystany został na dostosowanie systemów księgowych, cenowych i płatniczych. Nowe państwa członkowskie UE przystępowały do strefy euro bez okresu przejściowego. W przestrzeni publicznej, sklepach, na stacjach benzynowych itp. pojawiły się podwójne ceny, podawane w walucie krajowej i euro.

Reklama

Kampania medialna

Rządy państw wchodzących do strefy euro rozpoczęły szeroką kampanię społeczną przed wprowadzeniem banknotów i monet euro. W mediach: prasie, radiu, telewizji i internecie pojawiły się materiały informacyjne, rozprowadzano kalkulatory do przeliczania cen w euro.

Polityka monetarna

Unia walutowa wymagała sprawnego zarządzania. W 1998 r. ustanowiono Europejski Bank Centralny (EBC) oraz Europejski System Banków Centralnych, złożony z EBC i banków centralnych wszystkich państw członkowskich UE. Jednak decyzje w zakresie polityki monetarnej państw strefy euro mogą być podejmowane wyłącznie przez przedstawicieli banków centralnych państw strefy euro.

Pozycja euro w świecie

Mimo kryzysu, jaki dotyka światową gospodarkę, euro stanowi silną walutę międzynarodową (jak dolar amerykański czy jen japoński), a strefa euro posiada wysoką wartość handlową w świecie i znaczącą pozycję w międzynarodowych instytucjach i organizacjach finansowych, takich jak Międzynarodowy Fundusz Walutowy, Organizacja Współpracy Gospodarczej i Rozwoju, Bank Światowy. W globalnym świecie to wartość nie do przecenienia.

2009-12-31 00:00

Oceń: 0 0

Reklama

Wybrane dla Ciebie

„Ecce Homo” brata Alberta to coś więcej niż obraz

[ TEMATY ]

św. Brat Albert

Graziako

Adam Chmielowski, „Ecce Homo” (fragment obrazu)

Adam Chmielowski, „Ecce Homo” (fragment obrazu)

„Ecce Homo”. To nie jest zwykły obraz, bo też nie malował go zwykły artysta. Medytacja nad „Ecce Homo” nie jest przeżyciem przede wszystkim estetycznym, jakie nam zwykle towarzyszy, kiedy spotykamy się ze sztuką. Ten obraz nie został namalowany po to, żeby cieszyć oczy. Można powiedzieć nawet mocniej – nie został namalowany po to, żeby zdobić kościół.

Kiedy Brat Albert podarował go arcybiskupowi Szeptyckiemu, do Lwowa, arcybiskup nie umieścił go w kaplicy, ale dał do muzeum archidiecezjalnego; a najpierw trzymał u siebie w mieszkaniu. To nie jest obraz, który był namalowany do świątyni. Już samo pytanie, po co – na jaki użytek został on namalowany, jest pytaniem jakoś niewłaściwym.

CZYTAJ DALEJ

Łódź: zmiany personalne księży

2024-06-17 13:48

[ TEMATY ]

archidiecezja łódzka

Julia Saganiak

- Ważne są decyzje biskupie, ale ważniejsze jest to, co każdy z nas z nimi potem robi i w jaki sposób odczytuje wolę Bożą względem siebie, mając te decyzje w dłoniach – mówił kard. Ryś do księży.

CZYTAJ DALEJ

Bp Wojciech Osial: lekcje religii wspierają wychowawczą rolę szkoły

2024-06-17 13:24

[ TEMATY ]

katecheza

bp Wojciech Osial

Episkopat News

Bp dr hab. Wojciech Osial

Bp dr hab. Wojciech Osial

- Nauczanie religii katolickiej i innych wyznań wspiera wychowawczą rolę szkoły. Dzięki obecności tych lekcji jest możliwe integralne wychowanie człowieka w jego sferze intelektualnej, moralnej, duchowej i kulturowej. Ufam, że MEN zauważy te wartości - mówi w wywiadzie dla KAI bp Wojciech Osial, przewodniczący Komisji Wychowania Katolickiego KEP, omawiając dotychczasowe rozmowy strony kościelnej i rządowej w sprawie organizacji lekcji religii w szkole.

KAI: Strona kościelna od kilku miesięcy rozmawia z rządem w sprawie planowanych przez władze państwowe zmian w organizacji lekcji religii w szkole. Jaki jest efekt tych spotkań?

CZYTAJ DALEJ

Reklama

W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.

Akceptuję