Skołyszyn położony jest kilka kilometrów od Jasła. Osadnictwo na tych terenach najbardziej rozwijało się za panowania króla Kazimierza Wielkiego. Skołyszyn wymieniony jest po raz pierwszy w 1359 r. jako wieś leżąca blisko Biecza. Skołyszyn jak i Lisów były wsiami królewskimi, później przeszły w ręce prywatne. W XVI w. właścicielem tych ziem był możny ród Sułowskich, herbu Strzemię. W czasie zaborów okolice Skołyszyna weszły w skład cyrkułu jasielskiego w zaborze austriackim. W 1900 r. Skołyszyn kupił Marcin Brykczyński. W posiadaniu tej rodziny wieś pozostała do 1945 r. Przez cały czas wieś należała do parafii w Sławęcinie.

W 1969 r. proboszczem w Sławęcinie został ks. Józef Śnieżek i on powziął starania o powstanie punktu katechetycznego najpierw w Lisowie. Po zaadoptowaniu niezamieszkanego domu w 1985 r. rozpoczął odprawianie niedzielnych Mszy św. W latach 1981-83 wybudowano tam kościół filialny pw. Matki Bożej Królowej Polski.

Droga do świątyni w Skołyszynie

Proboszcz Sławęcina ­ ks. Eugeniusz Fil podjął starania o pozwolenie na budowę kaplicy dojazdowej wraz z punktem katechetycznym w Skołyszynie. W grudniu 1985 r. parafia nabyła działkę, gdzie w 1978 r. zostały zamordowane dwie starsze kobiety. Ich straszna śmierć stała się ofiarą, bo na tym miejscu stanął kościół (zachowana jest pod posadzką kościoła studnia, z której korzystały kobiety).

W czerwcu 1986 r. w czasie wizytacji kanonicznej bp Ignacy Tokarczuk odprawił Mszę św. na placu przy punkcie katechetycznym w Skołyszynie. Ksiądz Biskup ofiarował do przyszłej kaplicy kopię Obrazu Matki Bożej Sławęcińskiej. Od tego czasu codziennie odprawiano Msze św. w tym miejscu. 26 czerwca 1986 r. dekretem Kurii Biskupiej w Przemyślu erygowano nową parafię w Skołyszynie, a pierwszym proboszczem został mianowany ks. Eugeniusz Fil. Latem tego samego roku zaczęto budować prowizoryczną kaplicę. Oczywiście natychmiast pojawiły się trudności. Władze świeckie nie miały zamiaru zgodzić się na wzniesienie nowej świątyni. Nielegalnie wybudowano tymczasowy kościół. Bp Ignacy Tokarczuk poświęcił go 29 listopada, nadając tytuł św. Józefa oraz Świętych Apostołów Piotra i Pawła.

W grudniu 1986 r. nowym proboszczem został ks. Tadeusz Wawryszko. Dzięki wielkiej ofiarności i pracy wielu parafian, a także Księdza Proboszcza, który sam zabierał się do wszystkich robót budowlanych, 4 lipca 1987 r. położono kamień węgielny pod kolejną budowę. W ciągu 4 miesięcy wzniesiono dom parafialny, a w następnym roku już był wykończony.

W listopadzie 1990 r. wybrano Radę Duszpasterską, która podzieliła się na 4 sekcje: charytatywną, ekonomiczną, budowlaną i zajmującą się sprawami nowego cmentarza. Widocznym efektem jej aktywnej działalności było zorganizowanie sprzedaży paliwa na terenie SKR, zorganizowano sklep parafialny "Aura". Wszystkie uzyskane środki przeznaczone były na potrzeby parafii. Z wielkim rozmachem organizowane są festyny parafialne, na które zapraszani są znani artyści.

W 1991 r. uporządkowano drogę na cmentarz. Lata 90. to dla parafii okres przygotowywania i rozpoczęcia budowy nowego kościoła parafialnego. 12 lipca 1995 r. w czasie audiencji w Rzymie Jan Paweł II dał błogosławieństwo dla Skołyszyna. W następnym roku rozpoczęły się prace przygotowawcze pod budowę.

Jubileuszowy dar

8 maja 1996 r. bp Edward Białogłowski uroczyście poświęcił plac pod budowę kościoła w Skołyszynie. W maju 1998 r. bp Kazimierz Górny wmurował kamień węgielny. Dwupoziomowy kościół, wzniesiony ogromnym wysiłkiem całej wspólnoty, zaprojektował Jan Chałupski, a konstruktorem był Władysław Jagiełło. W Wigilię 1999 r. na wieży kościoła zawisła plansza ze znakiem Wielkiego Jubileuszu. W 2000 r. ułożono marmurowe posadzki. Także w Roku Jubileuszowym zawisły na wieży kościoła 4 dzwony wykonane w firmie Felczyńskich. Miedziane drzwi, na których wyrzeźbionych jest 10 scen z tajemnic różańcowych wykonali Aram i Tigram Szachbazjan.

10 grudnia 2000 r. bp Kazimierz Górny uroczyście poświęcił kościół w Skołyszynie. Wszystkie pomieszczenia, także gospodarcze, są wyłożone płytkami, zagospodarowany jest także teren przed kościołem. W dawnej kaplicy będą zorganizowane sale dla potrzeb grup duszpasterskich oraz sala audiowizualna.

Strażak w sutannie

Wraz z rozwojem materialnym wzrastało życie duchowe parafii. W Lisowie i Skołyszynie powstały schole młodzieżowe, zostało wprowadzone nabożeństwo do Miłosierdzia Bożego, młodzież przygotowuje oprawę liturgiczną Mszy św., kilka razy w roku wyjeżdżają pielgrzymki ­ najczęściej do Częstochowy i oczywiście Dębowca. Tradycyjnie każdego roku grupa parafian pod kierunkiem Proboszcza udaje się na Jasną Górę z pielgrzymką pieszą.

Duży wkład w życie parafialne wnoszą strażacy. Przewodzi im sam Ksiądz Proboszcz, który pełni rolę kapelana strażaków powiatu jasielskiego, ale jest także czynnym strażakiem. Dostał odznaczenia, jest we władzach wojewódzkich OSP, pełni funkcje kierowcy rezerwowego. Gdy potrzeba, jedzie do wzywających pomoc ­ ma radiostację. Jest szczególnie chroniony przez swoich patronów, bo dwukrotnie cudem uniknął śmierci: raz, gdy jechał w pierwszy piątek do chorych i lokomotywa najechała na jego samochód; drugi raz, gdy prowadził parafialnego jelcza wyładowanego kamieniem i zawiodły hamulce. W 1994 r. ufundowano figurę św. Floriana oraz sztandar, które poświęcił ks. T. Wawryszko. Strażacy pojawiają się przy wszelkich pracach w parafii.

We wrześniu 1992 r. powstała grupa Odnowy w Duchu Świętym. Od stycznia 1996 r. działa KSM, który m.in. prowadzi kawiarenkę i wystawia sztuki o tematyce religijnej. Na zakończenie misji w marcu 1995 r. ukazał się pierwszy numer biuletynu parafialnego "Posłanie" . Do dzisiaj ukazało się 65 numerów tego pisma redagowanego na wysokim poziomie. Dodatkowo ogłoszenia parafialne podawane są także na wyświetlaczu po każdej Mszy św. Od lutego br. telewizja kablowa transmituje niedzielną Mszę św.