Maria Żmigrodzka urodziła się w 1931 r. w Częstochowie w rodzinie Jana Sołdrowskiego i Heleny z d. Pustułkówna. Jej ojciec Jan Sołdrowski (1889 – 1970) był wybitnym pedagogiem, działaczem społecznym, kulturoznawcą, polonistą, również publicystą „Niedzieli”. Był odznaczony orderem papieskim „Pro Eccelesia et Pontitice” (1969). Maria Żmigrodzka była absolwentką katolickiego Gimnazjum i Liceum „Nauka i Praca” w Częstochowie (1950), krakowskiej Wyższej Szkoły Pedagogicznej (1953) oraz Uniwersytetu Jagiellońskiego (1958). W latach 1953-91 była nauczycielką języka polskiego w szkołach podstawowych i średnich Częstochowy. Maria Żmigrodzka była związana z harcerstwem. Była współzałożycielką i przyboczną odrodzonej po wojnie XX Częstochowskiej Żeńskiej Drużyny Harcerek (CŻDH) im. Wandy Chmurskiej przy Gimnazjum i Liceum „Nauka i Praca” w Częstochowie (1946-49), członkiem drużyny drużynowych przy Komendzie Żeńskiego Hufca Harcerek w Częstochowie. W latach 1981-92 współtworzyła Klub Inteligencji Katolickiej w Częstochowie, a w latach 1980-92 należała do NSZZ „Solidarność”. Działała również w Sodalicji Mariańskiej w bardzo trudnym okresie represji komunistycznych. Maria Żmigrodzka tak wspominała w „Niedzieli” tamte czasy: „Pomimo zaprzestania pracy Sodalicji Akademickiej, w 1950 r. zaaresztowano i osadzono na Mokotowie jej głównych moderatorów: o. Tomasza Rostworowskiego SJ, o. Stanisława Nawrockiego SJ oraz ich trzech najbliższych współpracowników-studentów: Wiesława Gorączkę, Andrzeja Sołdrowskiego i Adama Stanowskiego – pod zarzutem dywersji, demoralizacji młodzieży i dążenia do obalenia siłą ustroju państwa”.