Reklama

Niedziela Częstochowska

Prezes IPN w Częstochowie: to ważny punkt opowieści o naszych dziejach

Instytut Pamięci Narodowej otworzył w Częstochowie Przystanek Historia – Centrum Edukacyjne im. gen. Janusza Gąsiorowskiego. Placówka stanowić będzie nowoczesną strefę edukacyjną zarówno dla młodzieży, jak i dorosłych.

[ TEMATY ]

Częstochowa

historia

IPN

dr Jarosław Szarek

gen. Janusz Gąsiorowski

Sławek Kasper (IPN)

Dr Jarosław Szarek i dr Andrzej Sznajder podczas otwarcia Przystanku Historia w Częstochowie

Dr Jarosław Szarek i dr Andrzej Sznajder podczas otwarcia Przystanku Historia w Częstochowie

Bądź na bieżąco!

Zapisz się do newslettera

– Przystanek historia to jedna z inicjatyw IPN, w ramach której nie tylko opowiadamy o naszej historii XX wieku. To również miejsce spotkań między pokoleniami. Takie Przystanki funkcjonują od Dyneburga i Żytomierza po Chicago i Nowy Jork. Są przestrzenią pamięci, dyskusji i spotkań różnych pokoleń. Otwarty dzisiaj Przystanek to ważny punkt opowieści o naszych dziejach na terenie Częstochowy, miasta u stóp Jasnej Góry, „gdzie zawsze byliśmy wolni” – powiedział dr Jarosław Szarek, prezes IPN.

Mówiąc o patronie miejsca i jego działalności w Częstochowie, przedstawił go jako „ważny element tożsamości tego miasta”. – Od dzisiaj będzie towarzyszył współczesnym mieszkańcom Częstochowy na co dzień – zauważył.

Pomóż w rozwoju naszego portalu

Wspieram

– Myślę, że to miejsce będzie żyło i będzie ważnym oknem, gdzie każdy będzie mógł się spotkań z naszą historią – podsumował prezes IPN.

Radość z otwarcia Przystanku Historia w Częstochowie wyraził w rozmowie z „Niedzielą” Ryszard Mozgol, naczelnik Oddziałowego Biura Edukacji Narodowej IPN w Katowicach. – Planowaliśmy intensyfikację działań edukacyjnych na terenie ziemi częstochowskiej już w latach 2017-18, przygotowując się do 100. rocznicy odzyskania przez Polskę niepodległości. Stwierdziliśmy, że oprócz narracji górnośląskiej w ramach województwa śląskiego powinno znaleźć się również miejsce na narrację związaną z Podbeskidziem lub ziemią częstochowską.

Podkreślił, że „Przystanek historia, czyli Centrum Edukacyjne IPN, to formuła bardzo szeroko pojętej popularyzacji historii” oraz „miejsce dla wszystkich pasjonatów historii Polski i ziemi kłobucko-częstochowskiej.

– Chcemy poruszać tematy bardzo istotne dla tego regionu, związane z powstaniem styczniowym, II Rzeczpospolitą i działalnością organizacji społeczno-politycznych w Częstochowie oraz poza nią. Dla nas, patrząc z perspektywy Katowic, to bardzo istotna kwestia, ponieważ w Częstochowie działały 2 komitety pomocy dla Górnego Śląska związane z tzw. akcją pomocową w czasie plebiscytu w latach 1920-21 – przyznał Mozgol.

Reklama

Ambitne plany działalności nowo otwartego centrum edukacyjnego przedstawił Adam Kurus z Oddziałowego Biura Edukacji Narodowej IPN w Katowicach. – Będą się tu odbywać prelekcje, wykłady, pokazy filmów, prezentacje książek wydawanych nie tylko przez IPN, spotkania z autorami, warsztaty dla młodzieży, spotkania tematyczne, różne zajęcia oraz wydarzenia rocznicowe – wymienił, podkreślając, że oferta placówki „skierowana jest do wszystkich, nie tylko do młodzieży”.

Kurus zwrócił uwagę, że postać gen. Gąsiorowskiego zasługuje na uhonorowanie w wielu miejscach w Polsce, zwłaszcza w Warszawie, co do tej pory nie miało miejsca. – Jego patronat nad Przystankiem Historia w Częstochowie jest więc także formą upamiętnienia tej osoby i przywrócenia jej pamięci – dodał.

– To bardzo ważny moment dla mnie osobiście, ale też w historii katowickiego oddziału IPN – przyznał dr Andrzej Sznajder, dyrektor Oddziału IPN w Katowicach. – Głęboko wierzę, że to miejsce stanie się przestrzenią spotkań i dyskusji oraz miejscem, z którego wiedza historyczna będzie tryskać jak z ożywczego źródła.

Przystanek Historia – Centrum Edukacyjne IPN im. gen. Janusza Gąsiorowskiego w Częstochowie mieści się w zabytkowej kamienicy przy al. Najświętszej Maryi Panny 52 (III aleja), w odległości 100 m od dawnego budynku dowództwa częstochowskiej 7. Dywizji Piechoty, w którym w latach 1935-39 gen. Gąsiorowski na co dzień przebywał i pracował jako dowódca dywizji. Jak zapewnił Adam Kurus, placówka będzie otwarta na co dzień, z zachowaniem ograniczeń związanych z pandemią COVID-19. Będzie można tu m.in. pozyskać bezpłatne materiały edukacyjne np. plakaty i niektóre publikacje, oraz zakupić książki czy gry.

Reklama

W Przystankach historia w całej Polsce odbywają się spotkania historyków, pokazy filmów, dyskusje, wystawy, prezentacje książek czy spotkania z weteranami walk o niepodległość. Transmisje on-line są dostępne na stronie: www.ipn.gov.pl .

Otwarcie Centrum Edukacyjnego im. gen. Janusza Gąsiorowskiego poprzedziło odsłonięcie tablicy upamiętniającej młodzieżową organizację antykomunistyczną „Wolna Młodzież“ w budynku IX Liceum Ogólnokształcącego im. C.K. Norwida w Częstochowie.

Patron nowo otwartej placówki, gen. bryg. Janusz Gąsiorowski (1889 – 1949), to postać wybitnie zasłużona dla państwa polskiego i jego niepodległości, m.in. jako działacz niepodległościowy, legionista, dowódca wojskowy, teoretyk wojskowości, pionier polskiej bibliografii wojskowej, historyk, szef Sztabu Głównego Wojska Polskiego i dowódca 7. Dywizji Piechoty.

Od 1910 r. był instruktorem, wychowawcą oraz komendantem krakowskiego oddziału Armii Polskiej i Polskich Drużyn Strzeleckich, a także członkiem Komendy Naczelnej PDS. W grudniu 1916 r. wstąpił do Polskiej Organizacji Wojskowej, wchodząc następnie w skład Komendy Naczelnej POW.

Od 1918 r. służył w Wojsku Polskim. Uczestniczył w wojnie polsko-bolszewickiej, m.in. dowodząc 3. Pułkiem Artylerii Polowej. W latach 1921-31 pełnił szereg najważniejszych funkcji sztabowych w strukturach WP. Był autorem regulaminów i instrukcji wojskowych oraz publikacji naukowych z zakresu bibliografii wojskowej, psychologii pola walki, a także historii powstania styczniowego.

W latach 1931-35 pełnił funkcję szefa Sztabu Głównego WP. W latach 1935-39 był ostatnim dowódcą częstochowskiej 7. Dywizji Piechoty, którą dowodził w czasie ciężkich zmagań w rejonie Częstochowy we wrześniu 1939 r. Dostał się do niewoli niemieckiej. Przebywał m.in. w Oflagu VII a w Murnau. Po wojnie pozostał na emigracji, angażując się w działalność naukową i patriotyczną.

Odznaczony wieloma polskimi i zagranicznymi odznaczeniami, w tym m.in. Krzyżem Srebrnym Orderu Wojennego Virtuti Militari, Krzyżem Komandorskim Orderu Odrodzenia Polski, Krzyżem Niepodległości, dwukrotnie Krzyżem Walecznych oraz francuskim Orderem Narodowym Legii Honorowej II klasy.

2021-03-04 14:50

Oceń: 0 0

Reklama

Wybrane dla Ciebie

Anglojęzyczny profil IPN na Facebooku odblokowany, Facebook przeprasza

[ TEMATY ]

IPN

Facebook

Adobe Stock

Facebook odblokował anglojęzyczny profil IPN z postem dotyczącym niemieckich zbrodni na polskich dzieciach - podał we wtorek na swojej stronie Instytut. Facebook wyjaśnia, że było to spowodowane "błędem zautomatyzowanych narzędzi" i przeprasza "za wszelkie niedogodności".

"Po interwencji władz państwowych, wielu instytucji publicznych, mediów oraz masowej akcji społecznej Facebook, po czterech dniach odblokował anglojęzyczny profil IPN z postem dotyczącym niemieckich zbrodni na polskich dzieciach. Instytut Pamięci Narodowej dziękuje wszystkim osobom, instytucjom oraz mediom, które stanęły w obronie wolnego słowa. Mamy nadzieję, że dzięki temu wsparciu oraz refleksji właścicieli i menadżerów Facebooka, te standardy nie będą już więcej przez portal łamane" - czytamy w komunikacie na stronie IPN.

CZYTAJ DALEJ

św. Katarzyna ze Sieny - współpatronka Europy

Niedziela Ogólnopolska 18/2000

W latach, w których żyła Katarzyna (1347-80), Europa, zrodzona na gruzach świętego Imperium Rzymskiego, przeżywała okres swej historii pełen mrocznych cieni. Wspólną cechą całego kontynentu był brak pokoju. Instytucje - na których bazowała poprzednio cywilizacja - Kościół i Cesarstwo przeżywały ciężki kryzys. Konsekwencje tego były wszędzie widoczne.
Katarzyna nie pozostała obojętna wobec zdarzeń swoich czasów. Angażowała się w pełni, nawet jeśli to wydawało się dziedziną działalności obcą kobiecie doby średniowiecza, w dodatku bardzo młodej i niewykształconej.
Życie wewnętrzne Katarzyny, jej żywa wiara, nadzieja i miłość dały jej oczy, aby widzieć, intuicję i inteligencję, aby rozumieć, energię, aby działać. Niepokoiły ją wojny, toczone przez różne państwa europejskie, zarówno te małe, na ziemi włoskiej, jak i inne, większe. Widziała ich przyczynę w osłabieniu wiary chrześcijańskiej i wartości ewangelicznych, zarówno wśród prostych ludzi, jak i wśród panujących. Był nią też brak wierności Kościołowi i wierności samego Kościoła swoim ideałom. Te dwie niewierności występowały wspólnie. Rzeczywiście, Papież, daleko od swojej siedziby rzymskiej - w Awinionie prowadził życie niezgodne z urzędem następcy Piotra; hierarchowie kościelni byli wybierani według kryteriów obcych świętości Kościoła; degradacja rozprzestrzeniała się od najwyższych szczytów na wszystkie poziomy życia.
Obserwując to, Katarzyna cierpiała bardzo i oddała do dyspozycji Kościoła wszystko, co miała i czym była... A kiedy przyszła jej godzina, umarła, potwierdzając, że ofiarowuje swoje życie za Kościół. Krótkie lata jej życia były całkowicie poświęcone tej sprawie.
Wiele podróżowała. Była obecna wszędzie tam, gdzie odczuwała, że Bóg ją posyła: w Awinionie, aby wzywać do pokoju między Papieżem a zbuntowaną przeciw niemu Florencją i aby być narzędziem Opatrzności i spowodować powrót Papieża do Rzymu; w różnych miastach Toskanii i całych Włoch, gdzie rozszerzała się jej sława i gdzie stale była wzywana jako rozjemczyni, ryzykowała nawet swoim życiem; w Rzymie, gdzie papież Urban VI pragnął zreformować Kościół, a spowodował jeszcze większe zło: schizmę zachodnią. A tam gdzie Katarzyna nie była obecna osobiście, przybywała przez swoich wysłanników i przez swoje listy.
Dla tej sienenki Europa była ziemią, gdzie - jak w ogrodzie - Kościół zapuścił swoje korzenie. "W tym ogrodzie żywią się wszyscy wierni chrześcijanie", którzy tam znajdują "przyjemny i smaczny owoc, czyli - słodkiego i dobrego Jezusa, którego Bóg dał świętemu Kościołowi jako Oblubieńca". Dlatego zapraszała chrześcijańskich książąt, aby " wspomóc tę oblubienicę obmytą we krwi Baranka", gdy tymczasem "dręczą ją i zasmucają wszyscy, zarówno chrześcijanie, jak i niewierni" (list nr 145 - do królowej węgierskiej Elżbiety, córki Władysława Łokietka i matki Ludwika Węgierskiego). A ponieważ pisała do kobiety, chciała poruszyć także jej wrażliwość, dodając: "a w takich sytuacjach powinno się okazać miłość". Z tą samą pasją Katarzyna zwracała się do innych głów państw europejskich: do Karola V, króla Francji, do księcia Ludwika Andegaweńskiego, do Ludwika Węgierskiego, króla Węgier i Polski (list 357) i in. Wzywała do zebrania wszystkich sił, aby zwrócić Europie tych czasów duszę chrześcijańską.
Do kondotiera Jana Aguto (list 140) pisała: "Wzajemne prześladowanie chrześcijan jest rzeczą wielce okrutną i nie powinniśmy tak dłużej robić. Trzeba natychmiast zaprzestać tej walki i porzucić nawet myśl o niej".
Szczególnie gorące są jej listy do papieży. Do Grzegorza XI (list 206) pisała, aby "z pomocą Bożej łaski stał się przyczyną i narzędziem uspokojenia całego świata". Zwracała się do niego słowami pełnymi zapału, wzywając go do powrotu do Rzymu: "Mówię ci, przybywaj, przybywaj, przybywaj i nie czekaj na czas, bo czas na ciebie nie czeka". "Ojcze święty, bądź człowiekiem odważnym, a nie bojaźliwym". "Ja też, biedna nędznica, nie mogę już dłużej czekać. Żyję, a wydaje mi się, że umieram, gdyż straszliwie cierpię na widok wielkiej obrazy Boga". "Przybywaj, gdyż mówię ci, że groźne wilki położą głowy na twoich kolanach jak łagodne baranki". Katarzyna nie miała jeszcze 30 lat, kiedy tak pisała!
Powrót Papieża z Awinionu do Rzymu miał oznaczać nowy sposób życia Papieża i jego Kurii, naśladowanie Chrystusa i Piotra, a więc odnowę Kościoła. Czekało też Papieża inne ważne zadanie: "W ogrodzie zaś posadź wonne kwiaty, czyli takich pasterzy i zarządców, którzy są prawdziwymi sługami Jezusa Chrystusa" - pisała. Miał więc "wyrzucić z ogrodu świętego Kościoła cuchnące kwiaty, śmierdzące nieczystością i zgnilizną", czyli usunąć z odpowiedzialnych stanowisk osoby niegodne. Katarzyna całą sobą pragnęła świętości Kościoła.
Apelowała do Papieża, aby pojednał kłócących się władców katolickich i skupił ich wokół jednego wspólnego celu, którym miało być użycie wszystkich sił dla upowszechniania wiary i prawdy. Katarzyna pisała do niego: "Ach, jakże cudownie byłoby ujrzeć lud chrześcijański, dający niewiernym sól wiary" (list 218, do Grzegorza XI). Poprawiwszy się, chrześcijanie mieliby ponieść wiarę niewiernym, jak oddział apostołów pod sztandarem świętego krzyża.
Umarła, nie osiągnąwszy wiele. Papież Grzegorz XI wrócił do Rzymu, ale po kilku miesiącach zmarł. Jego następca - Urban VI starał się o reformę, ale działał zbyt radykalnie. Jego przeciwnicy zbuntowali się i wybrali antypapieża. Zaczęła się schizma, która trwała wiele lat. Chrześcijanie nadal walczyli między sobą. Katarzyna umarła, podobna wiekiem (33 lata) i pozorną klęską do swego ukrzyżowanego Mistrza.

CZYTAJ DALEJ

Meksyk: 18 pielgrzymów zginęło w wypadku autobusu

2024-04-29 11:17

[ TEMATY ]

Meksyk

Adobe Stock

Co najmniej 18 osób zginęło , a 12 zostało rannych w wypadku autobusu 28 kwietnia w Meksyku. Według lokalnych mediów większość ofiar, to pielgrzymi z Guanajuato, którzy udawali się na pielgrzymkę do sanktuarium w Chalma.

Po bazylice Matki Bożej z Guadalupe w Mieście Meksyk, Chalma jest najczęściej odwiedzanym miejscem pielgrzymkowym w kraju. Każdego roku pielgrzymuje tam ok. dwóch milionów ludzi, aby oddać cześć ukrzyżowanemu "Czarnemu Chrystusowi".

CZYTAJ DALEJ

Reklama

Najczęściej czytane

W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.

Akceptuję