Oratorium o Stefanie Kardynale Wyszyńskim - SOLI DEO PER MARIAM
Zbliża się dzień 14 lutego - w którym Prymas Wyszyński przeżył głęboko wewnętrzny lęk Ojczyzny i o Kościół, a potem wyznał z wiarą: Wszystko postawiłem na Maryję.
Zapraszam do obejrzenia frag. Oratorium o Stefanie kard. Wyszyńskim SOLI DEO PER MARIAM i opowieść kompozytora Piotra Pałki o prymasie i pisaniu Oratorium.
14 lutego kardynał Stefan Wyszyński jednym prostym zdaniem wypowiedział swój życiowy program: Wszystko postawiłem na Maryję. W obliczu narastającego zagrożenia swojego życia i życia Kościoła w Polce - Matce Najświętszej - oddał całe swoje życie, z Niej czerpiąc moc i siłę na wszelkie trudy służby Pasterskiej.
W oczekiwaniu na beatyfikacje Sługi Bożego, Prymasa Tysiąclecia niezwykłą okazją do poznawania jego osoby i dziedzictwa jest Oratorium SOLI DEO PER MARIAM o Stefanie Kardynale Wyszyńskim. Opowieść o życiu oddanym z miłości samemu Boga przez Maryję, w formie dziesięciu obrazów pieśni oratoryjnej - powstała z Inicjatywy Instytutu Prymasa Wyszyńskiego oraz Zakonu Paulinów. Libretto napisał Ks. Tadeusz Golecki, muzykę skomponowali dwaj krakowscy kompozytorzy: Hubert Kowalski i Piotr Pałka.
W oczekiwaniu na prezentacje całości premiery Oratorium w jasnogórskiej bazylice - o jego przygotowaniu i jasnogórskim koncercie - opowiada Piotr Pałka; kompozytor i dyrygent.
Niedziela 15 października br. zapisała się w historii parafii św. Barbary w Wieluniu niezwykłym wydarzeniem muzycznym. Dzięki Tomaszowi Kościelskiemu, inicjatorowi i organizatorowi muzycznego wydarzenia, wykonane zostało pop- oratorium „Miłosierdzie Boże” oparte na „Dzienniczku” św. siostry Faustyny Kowalskiej (teksty wybrała s. M. Elżbieta Siepak ze Zgromadzenia Matki Bożej Miłosierdzia). Pop-oratorium poprzedziła I część koncertu G- dur Antoniego Vivaldiego wykonana na skrzypcach przez Matyldę Kościelską, uczennicę klasy IV Zespołu Szkół Muzycznych w Legnicy.
Wykonawcami pop-oratorium byli: Zespół Muzyki Sakralnej „Lumen” z Poznania pod kierunkiem Zbigniewa Małkowicza, Chór Państwowej Szkoły Muzycznej I Stopnia w Wieluniu, Chór Powiatowego Młodzieżowego Domu Kultury i Sportu w Wieluniu, obydwa pod dyrekcją Jakuba Jurdzińskiego, Chór „Madrygał” Z Legnickiego Centrum Kultury, Chór Dziecięcy Zespołu Szkół Muzycznych w Legnicy i Legnicka Orkiestra Kameralna, łącznie ponad 120 wykonawców. Nad całością koncertu czuwał dyrygent Benedykt Ksiądzyna. Jako wokalista obok Marzeny Małkowicz i Aleksandry Małkowicz - Figaj wystąpił współpracujący z Zespołem „Lumen” Janusz Szrom.
Św. Jan Nepomucen urodził się w Pomuku (Nepomuku) koło Pragi.
Jako młody człowiek odznaczał się wielką pobożnością i religijnością.
Pierwsze zapiski o drodze powołania kapłańskiego Jana pochodzą z
roku 1370, w których figuruje jako kleryk, zatrudniony na stanowisku
notariusza w kurii biskupiej w Pradze. W 1380 r. z rąk abp. Jana
Jenzensteina otrzymał święcenia kapłańskie i probostwo przy kościele
św. Galla w Pradze. Z biegiem lat św. Jan wspinał się po stopniach
i godnościach kościelnych, aż w 1390 r. został mianowany wikariuszem
generalnym przy arcybiskupie Janie. Lata życia kapłańskiego św. Jana
przypadły na burzliwy okres panowania w Czechach Wacława IV Luksemburczyka.
Król Wacław słynął z hulaszczego stylu życia i jawnej niechęci do
Rzymu. Pragnieniem króla było zawładnąć dobrami kościelnymi i mianować
nowego biskupa. Na drodze jednak stanęła mu lojalność i posłuszeństwo
św. Jana Nepomucena.
Pod koniec swego życia pełnił funkcję spowiednika królowej
Zofii na dworze czeskim. Zazdrosny król bezskutecznie usiłował wydobyć
od Świętego szczegóły jej spowiedzi. Zachowującego milczenie kapłana
ukarał śmiercią. Zginął on śmiercią męczeńską z rąk króla Wacława
IV Luksemburczyka w 1393 r. Po bestialskich torturach, w których
król osobiście brał udział, na pół żywego męczennika zrzucono z mostu
Karola IV do rzeki Wełtawy. Ciało znaleziono dopiero po kilku dniach
i pochowano w kościele w pobliżu rzeki. Spoczywa ono w katedrze św.
Wita w bardzo bogatym grobowcu po prawej stronie ołtarza głównego.
Kulisy i motyw śmierci Świętego przez wiele lat nie był znany, jednak
historyk Tomasz Ebendorfer około 1450 r. pisze, że bezpośrednią przyczyną
śmierci było dochowanie przez Jana tajemnicy spowiedzi. Dzień jego
święta obchodzono zawsze 16 maja. Tylko w Polsce, w diecezji katowickiej
i opolskiej obowiązuje wspomnienie 21 maja, gdyż 16 maja przypada
św. Andrzeja Boboli. Jest bardzo ciekawą kwestią to, że kult św.
Jana Nepomucena bardzo szybko rozprzestrzenił się na całą praktycznie
Europę.
W wieku XVII kult jego rozpowszechnił się daleko poza
granice Pragi i Czech. Oficjalny jednak proces rozpoczęto dopiero
z polecenia cesarza Józefa II w roku 1710. Papież Innocenty XII potwierdził
oddawany mu powszechnie tytuł błogosławionego. Zatwierdził także
teksty liturgiczne do Mszału i Brewiarza: na Czechy, Austrię, Niemcy,
Polskę i Litwę. W kilka lat potem w roku 1729 papież Benedykt XIII
zaliczył go uroczyście w poczet świętych.
Postać św. Jana Nepomucena jest w Polsce dobrze znana.
Kult tego Świętego należy do najpospolitszych. Znajduje się w naszej
Ojczyźnie ponad kilkaset jego figur, które można spotkać na polnych
drogach, we wsiach i miastach. Często jest ukazywany w sutannie,
komży, czasem w pelerynie z gronostajowego futra i birecie na głowie.
Najczęściej spotykanym atrybutem św. Jana Nepomucena jest krzyż odpustowy
na godzinę śmierci, przyciskany do piersi jedną ręką, podczas gdy
druga trzyma gałązkę palmową lub książkę, niekiedy zamkniętą na kłódkę.
Ikonografia przedstawia go zawsze w stroju kapłańskim, z palmą męczeńską
w ręku i z palcem na ustach na znak milczenia. Również w licznych
kościołach znajdują się obrazy św. Jana przedstawiające go w podobnych
ujęciach. Jest on patronem spowiedników i powodzian, opiekunem ludzi
biednych, strażnikiem tajemnicy pocztowej.
W Polsce kult św. Jana Nepomucena należy do najpospolitszych.
Ponad kilkaset jego figur można spotkać na drogach polnych. Są one
pamiątkami po dziś dzień, dawniej bardzo żywego, dziś już jednak
zanikającego kultu św. Jana Nepomucena.
Nie ma kościoła ani dawnej kaplicy, by Święty nie miał
swojego ołtarza, figury, obrazu, feretronu, sztandaru. Był czczony
też jako patron mostów i orędownik chroniący od powodzi. W Polsce
jest on popularny jako męczennik sakramentu pokuty, jako patron dobrej
sławy i szczerej spowiedzi.
Nie żyje Jan A.P. Kaczmarek, kompozytor muzyki filmowej, laureat Oscara za muzykę do "Marzyciela", twórca festiwalu Transatlantyk. Miał 71 lat. Informację podała Polska Fundacja Muzyczna.
"Po długiej i ciężkiej chorobie zmarł mój mąż Jan A.P. Kaczmarek. Do końca był wojownikiem ufającym, że wyzdrowieje i będzie dzielił się swoją twórczością z nami… Czuwałam przy nim do końca. Zmarł otoczony miłością. Wartością, w którą wierzył najmocniej" - napisała Aleksandra Twardowska-Kaczmarek cytowana przez Polską Fundację Muzyczną w mediach społecznościowych.
W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.
