Siedziba parafii: Dębno, pl. Konstytucji 3 Maja 2
Liczba wiernych: 9 970
Proboszcz: ks. Witold Drzyzgiewicz SDB
Wikariusz: ks. Andrzej Przybyła SDB
Inni księża: ks. Antoni Walder SDB, ks. Artur Kucharski SDB, ks. Zenon Kapłon SDB, ks. Józef Balawander SDB, ks. Franciszek Słoma SDB, ks. Piotr Krzywda SDB, ks. Mieczysław Teleman SDB, brat Dariusz Oziero SDB, kleryk Paweł Wyszomirski SDB
Kościoły filialne: 1 Barnówko - pw. Najświętszego Serca Pana Jezusa,
2. Mostno - pw. Matki Bożej Wspomożenia Wiernych
3. Oborzany - pw. Świętego Krzyża
Wspólnoty: Żywy Różaniec (30 róż), Rada Wychowawczo-Duszpasterska, ministranci (110 osób), Parafialny Zespół Caritas, Straż Honorowa, Współpracownicy Salezjańscy, Wdowy Konsekrowane, Odnowa w Duchu Świętym, Stowarzyszenie Wspomożycielki Wiernych "ADMA", oaza młodzieżowa, Kościół Domowy
Czasopisma: "Don Bosco", "List Odnowy w Duchu Świętym", "Niedziela" - 50 egzemplarzy

Dekanat Dębno, który mamy przyjemność odwiedzać od tygodnia, charakteryzuje się szczególnie posługą kapłanów wywodzących się ze Zgromadzenia Księży Salezjanów. W trzech spośród sześciu parafii dekanatu spotkamy właśnie duchowych synów św. Jana Bosko. Będą to parafie w Dębnie, Różańsku i Sarbinowie. Rozpoczynamy jednak ten salezjański wątek od największej, położonej w samym centrum miasta, parafii Świętych Apostołów Piotra i Pawła.
Bardzo ciekawa, jeśli chodzi o koleje losu, jest historia istnienia samego kościoła. Pierwotna budowla powstała w czasach władania margrabini Katarzyny Brunszwickiej. Budowa świątyni rozpoczęła się po 1540 r. i usytuowana była w miejscu obecnego kościoła, jednak świątynia ta była zdecydowanie mniejsza, jednonawowa i inaczej zorientowana. W 1845 r. nastąpiło osunięcie wieży. Świątynię chwilowo zamknięto, a powołana komisja stwierdziła, że należy ją rozebrać. W 1852 r. rozpoczęła się budowa nowego kościoła. Pracy tej podjęła się firma Munhoff z Myśliborza, w oparciu o projekt istniejącego już kościoła św. Marcina w Berlinie. Budowa przebiegała bardzo sprawnie, tak że już 27 marca 1855 r. odbyła się konsekracja świątyni. Dwa lata później dobudowano wieżę i wyposażono kościół w organy firmy Lang und Dinse z Berlina.
Nowy etap w historii świątyni nastąpił 24 grudnia 1945 r., gdy dawny kościół ewangelicki przemieniono na katolicką świątynię pw. Świętych Apostołów Piotra i Pawła. Pierwszym polskim księdzem w Dębnie był ks. kan. Franciszek Sobolewski, który przyjechał tutaj z grupą swoich wiernych z Sambora. W marcu 1946 r. placówkę tę objął salezjanin ks. Antoni Kołodziejczak - była to wówczas olbrzymia parafia, z dużą ilością kościołów filialnych, terytorialnie obejmująca prawie cały powiat chojeński. Warto dodać, że Rosjanie w czasie powojennym uczynili z kościoła salę widowiskową, niszcząc wiele cennych sprzętów stanowiących jego wyposażenie W tym miejscu warto wspomnieć postać ks. Huberta Mlotzka, pochodzącego ze Śląska kapłana, który w 1933 r. wybudował kościół św. Antoniego, a rok później otrzymał zgodę na utworzenie w Dębnie parafii katolickiej obejmującej cztery miasta i czterdzieści cztery wioski. Był wielkim patriotą, w swoim nauczaniu nigdy nie pogodził się z programową negacją wartości chrześcijańskich przez nazistów. Na szeroką skalę niósł pomoc jeńcom wojennym. Wycieńczony chorobą zmarł 12 listopada 1945 r. w Dębnie i tutaj został pochowany, a pamięć o nim jako protoplasty duszpasterstwa i nieugiętej postawy trwa do dzisiaj. Do 1974 r. wszelkie posługi religijne sprawowane były w kościele św. Antoniego, który formalnie był świątynią parafialną dla całego miasta. W tym czasie duszpasterzowali tutaj: ks. Stefan Blezień SDB (1946-52), ks. Franciszek Krajewski SDB (1952-59), ks. Edward Bańko SDB (1959-68), ks. Kazimierz Cichecki SDB (1968-74). Od chwili ustanowienia parafii proboszczami byli: ks. Zbigniew Mroczkowski SDB (1974-80), ks. Stanisław Sadowski SDB (1980-86), ks. Witold Citko SDB (1986-95), ks. Jan Jermak SDB (1995-2001), a od 1 lipca 2001 r. ks. Witold Drzyzgiewicz - wicedziekan dekanatu Dębno.
Szkicując rys socjologiczny swojej parafii, ks. Witold akcentuje to, że obejmuje ona starszą część Dębna. Należące zaś wioski mają strukturę zróżnicowaną: Oborzany to gospodarze indywidualni, Mostno to konglomerat chłopsko-robotniczy, Barnówko to w większości dawne gospodarstwo rybackie - teraz słynne z odkrycia ropy i gazu. Ogólnie jednak wierni całej parafii są bardzo ofiarni, otwarci na pomoc, życzliwi i - co ważne - aktywnie uczestniczący we wszelkich parafialnych przedsięwzięciach. Niedzielna Eucharystia sprawowana jest w godz.: 7.00, 8.30, 10.00 (dla młodzieży), 11.30 (Suma), 13.30 (dla dzieci), 18.00 oraz latem o 21.00. W Barnówku Msza św. odprawiana jest o godz. 11.30, w Mostnie i Oborzanach o godz. 10.00. W dni powszednie w kościele parafialnym Msze św. celebrowane są o godz.: 7.00, 9.00 i o 18.00. Codziennie o godz. 8.30 odmawiana jest poszczególna część Różańca św., a wieczorem o godz. 17.30 przez pół godziny trwa adoracja Eucharystyczna. Także wierni z wiosek mogą w tygodniu spotkać się ze swoimi duszpasterzami: we wtorek w Mostnie, w środę w Barnówku a w piątek w Oborzanach. Frekwencja na niedzielnej Mszy św. kształtuje się na poziomie 30 % i jest to powód do stałej troski, by liczba wiernych uczestniczących w Eucharystii wzrosła. Ksiądz W. Drzyzgiewicz zauważa, że wizytę kolędową przyjmuje 90% rodzin, jednak nie przekłada się to na konsekwencję w realizacji chrześcijańskich zadań. W trwającym Roku Różańca św. poprzez większość rodzin peregrynuje święty maryjny znak, stając się okazją do głębokich, duchowych przeżyć. Temu celowi służą także w pierwsze czwartki miesiąca całodzienne adoracje, uzupełniane w pierwsze soboty tą samą modlitwą tuż po wieczornej Mszy św. Także w pierwsze sobotę wszyscy kapłani odwiedzają z posługą sakramentalną blisko 100-osobową grupę chorych. Na terenie parafii znajduje się sporo ośrodków oświatowych: trzy przedszkola, dwie szkoły podstawowe, dwa gimnazja i cztery szkoły ponadgimnazjalne. W szkołach podstawowych katechezę prowadzą Ewa Wojciechowska i Anna Ciuma, w gimnazjach - ks. A. Kucharski, ks. Waldemar Grzelec z Sarbinowa, Waldemar Kościukiewicz i Anna Węgier, w ZSP - ks. Zenon Kapłon, a pomagają: ks. Marek Eliasz z Warnic, ks. Zbigniew Conder z Sarbinowa i ks. Adam Zygmunt z parafii pw. Matki Bożej Fatimskiej. Bardzo sumiennie prowadzone jest przygotowanie do sakramentu bierzmowania. Przez pełne trzy lata nauki w gimnazjum trwa również formacja kandydatów - prowadzonych jest 18 grup, które co tydzień spotykają się z księdzem lub katechetą na specjalnych katechezach. Co miesiąc także odbywają spowiedź św. i uczestniczą we Mszy św. Integracji tych grup służą również wspólne wyjazdy do Myśliborza, nowicjatu w Swobnicy, Szczecina. Podobną formację przechodzą dzieci pierwszokomunijne i ich rodzice. Ważnym elementem jest też katecheza dla dorosłych z brakami sakramentalnymi. Przez trzy miesiące skrupulatnie przygotowują się oni do uzupełnienia swego sakramentalnego życia. W dobie powszechnej biedy niemal podstawowym zadaniem każdej parafii staje się posługa wobec najbiedniejszych. U Salezjanów w Dębnie praca ta prowadzona jest na szeroką skalę. Działa Ognisko Wychowawcze "Nasz Dom", w którym przed południem w godz. od 8.00 do 14.00 przebywają najmłodsze dzieci (4-5 lat), po południu do godz. 18.00 te same drzwi otwierają się dla uczniów z podstawówki, którzy mają zapewniony także podwieczorek. Staranną opieką otoczeni są biedni potrzebujący codzienni ciepłej strawy - dla 50 osób wydawane są obiady. Pomoc ta nie byłaby możliwa, gdyby nie włączyły się to zadanie władze samorządowe Dębna, które poprzez miejscowy OPS współfinansują to charytatywne działanie. Podobnie jak w innych salezjańskich parafiach kształtowaniu dobrych postaw młodego pokolenia służy oratorium. Codziennie także i tu czynna jest sala oratoryjna "U Janka", gdzie młodzi mogą odpocząć przy ping-pongu, bilardzie czy innych grach. Można także skorzystać z barku. Prawdziwą furorą cieszy się pracownia komputerowa z dwunastoma stanowiskami podłączonymi do Internetu. W oratorium znajduje się spora, bo 50-osobowa, baza noclegowa, wykorzystywana dotąd dla potrzeb rekolekcji, oazy czy kolonii letnich. Tak prężnie działający organizm funkcjonuje dzięki pracy sześciu etatowych osób i dwudziestu wolontariuszy.
Należy również powiedzieć kilka słów na temat inwestycji. A było ich w ostatnim czasie sporo. Gruntownie wyremontowano wieżę kościoła, zainstalowano nowy zegar z systemem napędowym, uzupełniono witraże, usunięto wilgoć ze ścian, odnowiono organy, położono nowy dach na części nowej plebanii, otwarto kaplicę pogrzebową tuż obok kościoła z zabytkowym sarkofagiem. Remontowi poddano także starą część plebanii. Pięknym symbolem wiary jest postawiony niedawno przy wyjeździe na Gorzów Wlkp. 7,5-metrowej wysokości krzyż przydrożny. W tegoroczną uroczystość Najświętszej Maryi Panny Królowej Polski na odnowionym placu przed kościołem usytuowano i poświęcono figurę Wspomożycielki Wiernych. Cieszy również iluminacja zewnętrzna świątyni. W Oborzanach dobudowano zakrystię i kaplicę pogrzebową, pomalowano kościół wewnątrz. We wszystkich kościołach ciągle potrzeba dużego nakładu pracy ze względu na ich zabytkowy charakter.