Przez wiele lat łączył posługę duszpasterską z pracą naukową. Ksiądz dr Franciszek Dylus od 60 lat służy w kapłaństwie dla dobra Kościoła. W niedzielę 5 września wspólnota parafii św. Franciszka z Asyżu w Częstochowie świętowała jego jubileusz.
Mszy św. przewodniczył bp Andrzej Przybylski, uczeń i pierwszy wikariusz jubilata w tej parafii. W homilii wskazał, że istotną częścią posługi kapłańskiej jest przyprowadzanie ludzi do Boga, modlenie się za nich i żarliwe głoszenie wielkich dzieł Bożych.
Przykłady pociągają
Właśnie sam jubilat został najpierw przyprowadzony do Boga, przede wszystkim przez przykład wiary rodziców, rodzeństwa i kapłanów rodzinnej parafii Krzepice. Nie bez znaczenia było również spotkanie w krzepickim liceum wielkiej klasy pedagogów i niezłomnych świadków wiary, którymi byli Ignacy Kozielewski, twórca hymnu harcerskiego, i Jadwiga Myszczyńska. Wstąpił do Częstochowskiego Seminarium Duchownego w Krakowie. Święcenia kapłańskie z rąk bp. Zdzisława Golińskiego przyjął 13 sierpnia 1961 r. w rodzinnych Krzepicach, jako wyraz uznania dla tej wspólnoty, określanej mianem „zagłębia powołań kapłańskich”. Ksiądz jubilat łączył posługę duszpasterską z pracą naukową. Wierni i studenci cenili sobie jego kazania i wykłady. Szeroką wiedzę teologiczną nabył przez studia na KUL i w wielu prestiżowych ośrodkach zagranicznych. Jego artykuły naukowe ukazywały się w renomowanych periodykach teologicznych (m.in. Communio). Przesłanie duszpasterskie i teologiczne jubilata zostało zawarte w książce zatytułowanej Zamyślenia nad tajemnicą Boga i człowieka i niedawno wydanej Obronić tożsamość człowieka.
Pracował w tzw. Czerwonym Zagłębiu, tworząc w Sosnowcu prężne duszpasterstwo akademickie, które zaowocowało powołaniem Klubu Inteligencji Katolickiej. Był proboszczem w częstochowskich parafiach: Wniebowstąpienia Pańskiego (1981-83), Podwyższenia Krzyża Świętego (1983-85) i św. Franciszka z Asyżu (1993 – 2014). Szczególnie tutaj dał się poznać jako gorliwy duszpasterz i gospodarz. Dbał o to, aby parafia stawała się dynamiczną wspólnotą wiary, miłości i drogą zbawienia. Temu służyły zakładane wspólnoty duszpasterskie, m.in. Akcja Katolicka czy chór Cantilena. W trosce o dzieci i młodzież poparł inicjatywę budowy przy kościele parafialnym boiska sportowego. Wielokrotnie okazywał pomoc osobom i rodzinom znajdującym się w trudnej sytuacji materialnej. Przez wiele lat prowadził kursy przygotowujące młodych do odpowiedzialnego życia małżeńskiego i rodzinnego.
Wrażliwy na dyskryminację
Jubilat był kapelanem Rodziny Katyńskiej i Związku Sybiraków Ziemi Częstochowskiej oraz wikariuszem biskupim ds. instytutów życia konsekrowanego i stowarzyszeń życia apostolskiego. Sam doświadczywszy licznych szykan ze strony władzy komunistycznej, która m.in. uniemożliwiła mu w początkach kapłaństwa wyjazd na studia zagraniczne, był szczególnie wrażliwy na wszelkie przejawy dyskryminowania katolików. W okresie stanu wojennego dzięki jego odwadze i determinacji doprowadzono do powrotu krzyży do sal szkoły podstawowej w Częstochowie-Brzezinach.
Uroczystości jubileuszowe, starannie przygotowane przez ks. prał. Romana Szecówkę, stały się okazją do wyrażenia wdzięczności Bogu za dar kapłaństwa jubilata.
2021-09-07 11:31
Ocena:+10Podziel się:
Reklama
Wybrane dla Ciebie
Jestem przy Tobie, Maryjo! - Ks. kard. Henryk Gulbinowicz świętuje
70. rocznicę wstąpienia do Wyższego Seminarium Duchownego w Wilnie świętował na Jasnej Górze kard. Henryk Gulbinowicz z Wrocławia. W poniedziałek, 15 września Dostojny, 91-letni, Jubilat, obecnie kardynał senior Arch. Wrocławskiej, odprawił Mszę św. przed Cudownym Obrazem Maryi Jasnogórskiej, podczas której złożył dziękczynienie za wieloletnią posługę kapłańską.
22 listopada Kościół obchodzi wspomnienie św. Cecylii. Należy ona do najsłynniejszych męczennic Kościoła rzymskiego. Żyła na przełomie II i III w. Jako młoda dziewczyna, złożyła ślub czystości.
Mimo iż zmuszono ją do małżeństwa z poganinem Walerianem, nie złamała swego przyrzeczenia, lecz pozyskała dla Chrystusa swego męża i jego brata. Wszyscy troje ponieśli śmierć męczeńską.
Jakub de Voragine w Złotej legendzie w taki oto sposób pisze o św. Cecylii: „Gdy muzyka grała, ona w sercu Panu jedynie śpiewała. Przyszła wreszcie
noc, kiedy Cecylia znalazła się ze swym małżonkiem w tajemniczej ciszy sypialni. Wówczas tak przemówiła do niego: Najmilszy, istnieje tajemnica, którą ci wyznam, jeśli mi przyrzekniesz,
że będziesz jej strzegł troskliwie. Jest przy mnie anioł Boży, który mnie kocha i czujnie strzeże mego ciała. Będziesz go mógł zobaczyć, jeśli uwierzysz w prawdziwego Boga i obiecasz,
że się ochrzcisz. Idź więc za miasto drogą, która nazywa się Appijska i powiedz biedakom, których tam spotkasz: Cecylia posyła mnie do was, abyście pokazali mi świętego starca Urbana.
Skoro ujrzysz jego samego, powtórz mu wszystkie moje słowa. A gdy on już oczyści ciebie i wrócisz do mnie, wtedy ujrzysz i ty owego anioła.
Walerian przyjął chrzest z rąk św. Urbana. Wróciwszy do Cecylii znalazł ją w sypialni rozmawiającą z aniołem. Anioł trzymał w ręce dwa wieńce z róż
i lilii i podał jeden z nich Cecylii, a drugi Walerianowi, mówiąc przy tym: Strzeżcie tych wieńców nieskalanym sercem i czystym ciałem, ponieważ
przyniosłem je dla was z raju Bożego. One nigdy nie zwiędną ani nie stracą swego zapachu i nigdy nie ujrzą ich ci, którym czystość nie jest miła”.
Pierwszym miejscem kultu św. Cecylii stał się jej grób w katakumbach Pretekstata, gdzie zachowała się grecka inskrypcja „Oddała duszę Bogu”. Następnie kryptę powiększono, przyozdabiając
jej sklepienie malowidłem przedstawiającym Świętą w postaci orantki.
Pierwsze ślady kultu liturgicznego Świętej męczennicy zawiera Sakramentarz leoniański z V w., gdzie znajduje się 5 formularzy mszalnych z własnymi prefacjami. Z kolei
w aktach synodu papieża Symmacha z 499 r. znajduje się wzmianka o kościele pw. św. Cecylii wzniesionym w połowie IV w. Inną sławną świątynią dedykowaną
Świętej jest bazylika zbudowana przez papieża Paschalisa na rzymskim Zatybrzu w początkach IX w., gdzie złożono pod ołtarzem jej doczesne szczątki.
Za patronkę muzyki kościelnej uznano św. Cecylię dopiero pod koniec średniowiecza. Miało to swoje źródła w błędnym rozumieniu treści jednej z antyfon oficjum brewiarzowego: Cantantibus
organis Coecilia Domino decantabat. Owo sformułowanie antyfony spowodowało powstanie licznych przedstawień ikonograficznych św. Cecylii, która gra na instrumencie przypominającym organy.
W nawiązaniu do tej średniowiecznej tradycji od XVI w. w Kościele zachodnim zaczęły powstawać stowarzyszenia, których celem było pielęgnowanie muzyki kościelnej. Największy jednak rozgłos
zyskało Stowarzyszenie św. Cecylii, które powstało w Bambergu w 1868 r.
Dążyło ono do odnowienia prawdziwej muzyki kościelnej poprzez oczyszczenie liturgii z elementów świeckich i przywrócenia w liturgii chorału gregoriańskiego oraz polifonii
Szkoły Rzymskiej. Rychło ruch cecyliański rozszerzył się na cały Kościół powszechny, a wybitni kompozytorzy dedykowali jej swoje dzieła.
W kościele NMP Królowej Polski we Wrocławiu - Klecinie odbył się “Koncert miniatur organowych dla uczczenia św. Cecylii, patronki muzyki kościelnej”w wykonaniu organisty Ireneusza Kusia.
Koncert odbył się w ramach “Spotkań klecińskich” podczas których zaproszeni goście będą się dzielić swoim słowem oraz talentami. Listopadowe spotkanie miało charakter muzyczny i jego celem było uczczenie św. Cecylii. We wstępie do koncertu życiorys patronki muzyki kościelnej opowiedział ks. Jacek Tomaszewski, proboszcz klecińskiej parafii. Uczestnicy koncertu organowego mogli wysłuchać m.in. następujące utwory: Toccatę e-moll Johanna Pachelbela; “Ojcze nasz” w kompozycji Dietricha Buxtehudea; “Pastorale” Charlesa Weseleya. W drugiej części przygotowane zostały kompozycje: Johanna Sebastiana Bacha “Zmiłuj się Panie, mój Boże” oraz “Sinfonia”, a także “Dawny taniec angielski” Gordona Younga.
W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.
