Reklama

Wiadomości

Polska Miedź ma miasto większe od Warszawy

Z Marcinem Chludzińskim – prezesem KGHM Polska Miedź – rozmawiają ks. Jarosław Grabowski i Artur Stelmasiak.

Niedziela Ogólnopolska 24/2020, str. 26-28

[ TEMATY ]

wywiad

Orlen

Artur Stelmasiak/Niedziela

Bez pracowników KGHM po prostu nie ma tej firmy – podkreśla Marcin Chludziński

Bez pracowników KGHM po prostu nie ma tej firmy – podkreśla Marcin Chludziński

Bądź na bieżąco!

Zapisz się do newslettera

Artur Stelmasiak: KGHM Polska Miedź jest firmą globalną, bo przecież wydobywa surowce w Polsce, w Chile, ma inwestycje w Kanadzie, a swoje produkty sprzedaje np. w Chinach. Jak pandemia wpływa na tę globalną układankę?

Marcin Chludziński: Przez cały okres zagrożenia epidemiologicznego zakłady wchodzące w skład naszej grupy pracowały normalnie. Oczywiście, tam, gdzie było to możliwe, dopuszczaliśmy pracę zdalną, ale to dotyczyło tylko części pracowników zatrudnionych w centrali. Nasi pracownicy: górnicy, hutnicy i inni pracowali na 100%, za co otrzymują uczciwe wynagrodzenie. Tu nic się nie zmieniło. My natomiast uruchamialiśmy wszystkie dostępne środki, by zwiększyć bezpieczeństwo i zmniejszyć ryzyko zakażeń koronawirusem do minimum.

Jak to zrobiliście?

Pomóż w rozwoju naszego portalu

Wspieram

Zastosowaliśmy środki do odkażania, maski oraz kamery termowizyjne, dzięki którym sprawdzamy temperaturę ciała wchodzących pracowników. Ale chyba najważniejsze było ciągłe apelowanie do ludzkiej odpowiedzialności, by nie przychodzić do pracy, jeśli miało się kontakt z kimś z grupy ryzyka albo w przypadku złego samopoczucia. Pracuje u nas ponad 30 tys. ludzi i mieliśmy pojedyncze przypadki koronawirusa, ale nie doszło do masowych zakażeń. To była dla nas wojna o każdy dzień pracy, ale dzięki odpowiedzialności pracowników w I kwartale bieżącego roku utrzymaliśmy produkcję na zakładanych stabilnych poziomach.

A jak zachowywały się rynki zbytu na świecie?

Ceny miedzi są ustalane na giełdzie w Londynie, a jeśli są zawirowania w świecie finansowym i gospodarczym, to te ceny spadają na naszą niekorzyść. Na to nie mamy wpływu, ale cieszymy się, że cały czas mieliśmy i mamy rynek zbytu. Nawet jeśli były trudności w niektórych miejscach na świecie, to inni zaczęli robić zapasy miedzi, by zabezpieczyć swoją produkcję. Również w KGHM zaczęliśmy bardziej dbać o łańcuchy dostaw i dywersyfikować odbiorców.

Pandemia jest testem dla świata, ale geopolityczne zawirowania też są ważne. Coraz częściej mówi się o tym, że Chiny zostaną zablokowane przez USA. KGHM sprzedaje ok. 30% swojej miedzi do Państwa Środka. Czy poradzicie sobie bez tego rynku?

To jest geopolityka, na którą wpływu nie mamy, ale zakładamy w swojej strategii rozwoju, że świat będzie się coraz bardziej dynamicznie zmieniał. Wojny handlowe były już w 2019 r. i dlatego wcześniej staraliśmy się tak planować biznes, by mieć różne rynki zbytu. W ten sposób budujemy odporność firmy na kryzysy oraz geopolityczne napięcia.

KGHM zna chiński rynek i pewnie dlatego w czasie pandemii zaczął sprowadzać sprzęt medyczny. Dlaczego teraz jesteście za tę pomoc dla Polaków tak krytykowani?

Nasze działania były odpowiedzią na duże niedobory środków ochrony osobistej oraz sprzętu medycznego w Polsce. W czasie gdy pandemia COVID-19 szalała na świecie, staraliśmy się sprowadzić jak najwięcej masek, kombinezonów, gogli i respiratorów. Wtedy gdy na świecie toczyła się bitwa o sprzęt medyczny, jedynym rozwiązaniem było nasze skuteczne działanie. I to właśnie robiliśmy. Media opozycyjne dużo pisały o pewnych niedociągnięciach, ale przy tej skali pomocy są to tak naprawdę kwestie marginalne.

Nie mieliście przecież ze sobą w Chinach laboratorium, by sprawdzić te „słynne” maseczki. Jedyne, co można było zrobić, to weryfikować dokumenty.

Czasy były ekstremalnie trudne. Trzeba było znaleźć to, co jeszcze jest możliwe do znalezienia, i sprowadzić najszybciej jak się da do Polski. Jeśli teraz się okazuje, że jakieś partie tych materiałów są wadliwe, to dochodzimy swoich praw. Jest przy tym duża sensacja, ale my to traktujemy jako normalną sytuację handlową. Przy takich gigantycznych ilościach często się trafia jakiś wadliwy towar. W dużym biznesie to dosyć częste.

Ks. Jarosław Grabowski: We wprowadzeniu do raportu zintegrowanego KGHM, w którym Pan Prezes pisze o wyzwaniach, jako jedno z nich jest wymieniona polityka klimatyczna Unii Europejskiej. Jakim obciążeniem dla KGHM jest europejski Zielony Ład?

To pytanie, na ile możemy wpłynąć na politykę UE i projekt Zielonego Ładu. Staramy się rozmawiać na poziomie Komisji Europejskiej, poszczególnych grup i z naszymi polskimi europosłami. Tłumaczymy, że pewne regulacje powinny być wprowadzane wolniej i mniej radykalnie, bo nie są dobre dla całej transformacji energetycznej. Razem z niemiecką i szwedzką branżą miedziową wyjaśniamy problem w różnych gremiach UE.

Co konkretnie tłumaczycie?

Mówimy, że polityka europejska i polityka prowadzona przez KGHM mają wspólne cele, bo bez miedzi nie jest możliwa transformacja energetyczna. Przecież najważniejszym surowcem przy budowie farm wiatrowych jest właśnie miedź, a przy produkcji ogniw fotowoltaicznych – miedź i srebro. Bez miedzi nie będzie też elektromobilności.

Czyli – UE namawia do budowy np. farm wiatrowych i jednocześnie opodatkowuje ich produkcję.

Ale zaczyna się przebijać myślenie, że takie surowce jak miedź i srebro są nam do transformacji energetycznej niezbędne, a przemysł związany z produkcją miedzi jest odpowiedzialny jedynie za 0,4 emisji CO2 w Europie. Nadmierne obciążenia tej części przemysłu sprawią, że transformacja energetyczna będzie o wiele trudniejsza.

KGHM jest spółką akcyjną, a więc rozliczana jest głównie z zysku. Zacytuję fragment encykliki społecznej św. Jana Pawła II Centesimus annus: „Kościół uznaje pozytywną rolę zysku jako wskaźnika dobrego funkcjonowania przedsiębiorstwa (...). Jednakże zysk nie jest jedynym wskaźnikiem (...), jedynym regulatorem życia przedsiębiorstwa; obok niego należy brać pod uwagę czynniki ludzkie i moralne (...)” (n. 35). To przecież ludzie stanowią najcenniejszy majątek przedsiębiorstwa. Czy ten aspekt ludzki, moralny jest zależny od hierarchii wartości Prezesa KGHM?

Reklama

Staram się na co dzień słuchać ludzi, którzy są w tej firmie, bo oni mają wiedzę i doświadczenie. Jeżdżę do oddziałów, spotykam się z pracownikami, słucham ich i z nimi rozmawiam. Bardzo ważne jest dla mnie, by ludzie czuli się w pracy bezpiecznie, by wiedzieli, że za dobrą pracę w tej firmie spotka ich dobre wynagrodzenie, bo czynnik finansowy także jest jednym z wymiarów podmiotowego traktowania pracowników. Wprowadziliśmy w KGHM program wsparcia rodzin i kompetencji rodzicielskich. Każdy pracownik naszej firmy dostaje pakiet na start, gdy rodzi mu się dziecko, a w ramach programu „Godziny dla Rodziny” dajemy pracownikom możliwość wyjścia o 2 godziny wcześniej z pracy pod warunkiem, że np. zabiorą swoje dzieci na spacer. Prowadzimy też kursy podnoszące kompetencje rodzicielskie dla ojców, a także badania w szkołach, gdzie uczą się dzieci pracowników KGHM. Chcemy, by rodzice – podobnie jak samorządy – wiedzieli, jakie ich dzieci mają potrzeby, byśmy mogli wspólnie się nad nimi pochylić.

Jaka jest hierarchia wartości Prezesa KGHM? Proszę wymienić trzy najważniejsze wartości.

Bóg, rodzina i wspólnota, czyli rodacy i kraj, w którym żyjemy. Jestem dość tradycyjny w swojej wizji postrzegania rzeczywistości i myślę, że te wartości mają przełożenie na to, w jaki sposób układam relacje w biznesie. Z wiarą nie trzeba się obnosić, ale ona powinna przenikać sposób funkcjonowania na co dzień. Jeżeli mamy wizję świata, w której człowiek jest bardzo ważny, to także odpowiedzialność za wspólny biznes staje się bardziej podmiotowa. Ja jako prezes jestem przede wszystkim dla tych ludzi, którzy ciężko pracują w niebezpiecznych warunkach. Wiem doskonale, że bez pracowników KGHM po prostu nie ma tej firmy.

A.S.: Planujemy elektromobilność i transformację energetyczną, w których miedź jest niezbędna. Czy wobec tego popyt na miedź i jej ceny będą rosnąć?

Wszystkie analizy mówią, że konsumpcja miedzi wzrośnie o 30%. Chodzi przecież nie tylko o nowe technologie, ale też o budownictwo i np. wymianę sieci trakcyjnych. Jeżeli popyt rośnie, to i ceny powinny iść do góry.

Czyli KGHM jest Polsce i światu potrzebny?

Jesteśmy i będziemy potrzebni. Robimy wszystko, by produkować jak najwięcej i odpowiedzieć na światowe potrzeby.

Ks. J.G.: W raporcie pisze Pan Prezes, że w naszym kraju miedzi wystarczy na 40 lat. Czy to oznacza, że KGHM musi szukać pokładów poza Polską?

Mówimy o zasobach udokumentowanych, bo są również następne złoża, które się bada. Ubiegamy się też o następne koncesje rozwojowe i możliwość poszukiwania nowych pokładów. Proszę jednak zwrócić uwagę, że 30 lat temu twierdzono, iż można zejść tylko na głębokość 700 m, a dziś dzięki klimatyzacji jesteśmy na 1300 m pod powierzchnią ziemi. Być może za kilka lat będziemy mogli wydobywać tam, gdzie dziś nie możemy tego robić.

KGHM ma swoją kopalnię w Chile. Ojcem całego przemysłu wydobywczego w tej części Ameryki jest Polak – Ignacy Domeyko, postać o wiele bardziej znana w Chile niż w Polsce.

W Polsce Domeyko znany jest ze szkoły, gdy omawiamy romantyków; razem z Mickiewiczem spiskował on w Wilnie. Ale mało kto wie, że przez to spiskowanie musiał uciekać do Francji, gdzie skończył studia geologiczne. Później wyjechał do Chile, gdzie jest bohaterem narodowym, patronem ulic, szkół i różnych instytucji. To Domeyko udokumentował złoża miedzi oraz wielu innych surowców i dzięki niemu Chile jest największym na świecie producentem m.in. miedzi.

Czy dziś Domeyko pomaga w interesach?

Wydaje mi się, że tak, bo mamy bardzo dobre relacje z władzami Chile. Dzięki Ignacemu Domeyce chilijski przemysł ma przecież także polskie korzenie.

A.S.: Mało osób wie, że KGHM ma w Polsce podziemne miasto – większe od Warszawy. Jak wygląda ta górnicza firma?

Tunele są drążone w trzech kopalniach: Lubin, Polkowice-Sieroszowice i Rudna. To są oddzielne zakłady górnicze, ale połączone tunelami pod ziemią. W sumie mamy podziemny obszar metropolii warszawskiej, czyli stolicy z przyległymi miastami.

Nawet komunikację miejską macie.

Tak. Są specjalne autobusy, którymi górnicy są dowożeni na miejsce pracy. Jak górnik zjedzie na dół szybem, to musi czymś dojechać np. 8 km do swojego wyrobiska. Na dole są także ciężarówki, którymi transportowany jest urobek, skomplikowana instalacja elektryczna i klimatyzacja.

Klimatyzujecie wnętrze ziemi?

W niektórych miejscach schodzimy już do 1300 metrów i bez klimatyzacji byłoby tam ponad 40°C. Przy takiej temperaturze i dużej wilgotności człowiek nie mógłby pracować. Nasze kopalnie to podziemne miasto z bardzo skomplikowaną logistyką i równie skomplikowanym procesem przemysłowym. Tam, na dole, mamy serwisy maszyn i warsztaty do naprawy pojazdów, a także stację paliw, którą musimy zaopatrywać w kilka tysięcy litrów na dobę. Do tego dochodzą jeszcze tony materiałów wybuchowych.

Dlaczego urobek, który wywozicie na powierzchnię, nie przypomina w niczym miedzi?

W urobku jest 1-1,5% miedzi. Później następuje proces chemicznej flotacji, w którym uzyskujemy koncentrat z kilkunastoma procentami miedzi. W tej formie trafia on do naszej huty. Wzbogacanie rudy miedzi to proces mechanicznej przeróbki, dzięki któremu można efektywnie przetworzyć wydobywaną rudę. W jego wyniku otrzymujemy koncentrat o takiej zawartości miedzi, która umożliwia jego przeróbkę w hucie. Proces wzbogacania jest niezbędny, gdyż złoża eksploatowane przez KGHM w Polsce zawierają średnio tylko ok. 1,52% miedzi. Technologia zastosowana w naszych Zakładach Wzbogacania Rud umożliwia skuteczny, dochodzący nawet do 90% odzysk miedzi oraz srebra i innych pierwiastków z wydobywanego urobku. Następnie, w wyniku dość skomplikowanych procesów technologicznych, otrzymujemy miedź katodową, która spełnia najwyższe kryteria jakościowe i ilościowe. I właśnie taka miedź jest cenionym produktem na całym świecie.

A złoto i srebro?

Z wytopu miedzi zostaje szlam, z którego powstaje srebro i na koniec uzyskujemy jeszcze niewielką część złota.

Niewiele – to znaczy ile?

Niecałe trzy tony rocznie.

Ponad 600 mln zł to mało?

Pamiętajmy, że dla nas najważniejsza jest miedź. To podstawa naszego biznesu. Srebro, a już w szczególności złoto są jakże ważnym i cennym, ale jednak – dodatkiem.

2020-06-10 12:18

Oceń: 0 0

Reklama

Wybrane dla Ciebie

Morawiecki: stoimy murem za fuzją Orlenu z Lotosem

[ TEMATY ]

Mateusz Morawiecki

Orlen

PAP/Maciej Kulczyński

Stoimy murem za fuzją Orlenu z Lotosem, która tworzy ogromny podmiot - oświadczył w poniedziałek w Oławie (dolnośląskie) premier Mateusz Morawiecki. Jak dodał, rynek pozytywnie ocenia całą fuzję.

"Ta fuzja została przeprowadzona w sposób wzorcowy.(...) Najlepszym dowodem jest reakcja rynku.(...) Rynek ocenia ją bardzo pozytywnie (...). My stoimy morem za tą fuzją, która tworzy ogromny podmiot o możliwościach, jakich dotąd w Polsce nie było" - mówił Morawiecki pytany o umowę sprzedaży 30 proc. udziałów Rafinerii Gdańskiej koncernowi Saudi Aramco w ramach przejęcia Lotosu przez PKN Orlen.

CZYTAJ DALEJ

Św. Florian - patron strażaków

Św. Florianie, miej ten dom w obronie, niechaj płomieniem od ognia nie chłonie! - modlili się niegdyś mieszkańcy Krakowa, których św. Florian jest patronem. W 1700. rocznicę Jego męczeńskiej śmierci, właśnie z Krakowa katedra diecezji warszawsko-praskiej otrzyma relikwie swojego Patrona. Kim był ten Święty, którego za patrona obrali także strażacy, a od którego imienia zapożyczyło swą nazwę ponad 40 miejscowości w Polsce?

Zachowane do dziś źródła zgodnie podają, że był on chrześcijaninem żyjącym podczas prześladowań w czasach cesarza Dioklecjana. Ten wysoki urzędnik rzymski, a według większości źródeł oficer wojsk cesarskich, był dowódcą w naddunajskiej prowincji Norikum. Kiedy rozpoczęło się prześladowanie chrześcijan, udał się do swoich braci w wierze, aby ich pokrzepić i wspomóc. Kiedy dowiedział się o tym Akwilinus, wierny urzędnik Dioklecjana, nakazał aresztowanie Floriana. Nakazano mu wtedy, aby zapalił kadzidło przed bóstwem pogańskim. Kiedy odmówił, groźbami i obietnicami próbowano zmienić jego decyzję. Florian nie zaparł się wiary. Wówczas ubiczowano go, szarpano jego ciało żelaznymi hakami, a następnie umieszczono mu kamień u szyi i zatopiono w rzece Enns. Za jego przykładem śmierć miało ponieść 40 innych chrześcijan.
Ciało męczennika Floriana odnalazła pobożna Waleria i ze czcią pochowała. Według tradycji miał się on jej ukazać we śnie i wskazać gdzie, strzeżone przez orła, spoczywały jego zwłoki. Z czasem w miejscu pochówku powstała kaplica, potem kościół i klasztor najpierw benedyktynów, a potem kanoników laterańskich. Sama zaś miejscowość - położona na terenie dzisiejszej górnej Austrii - otrzymała nazwę St. Florian i stała się jednym z ważniejszych ośrodków życia religijnego. Z czasem relikwie zabrano do Rzymu, by za jego pośrednictwem wyjednać Wiecznemu Miastu pokój w czasach ciągłych napadów Greków.
Do Polski relikwie św. Floriana sprowadził w 1184 książę Kazimierz Sprawiedliwy, syn Bolesława Krzywoustego. Najwybitniejszy polski historyk ks. Jan Długosz, zanotował: „Papież Lucjusz III chcąc się przychylić do ciągłych próśb monarchy polskiego Kazimierza, postanawia dać rzeczonemu księciu i katedrze krakowskiej ciało niezwykłego męczennika św. Floriana. Na większą cześć zarówno świętego, jak i Polaków, posłał kości świętego ciała księciu polskiemu Kazimierzowi i katedrze krakowskiej przez biskupa Modeny Idziego. Ten, przybywszy ze świętymi szczątkami do Krakowa dwudziestego siódmego października, został przyjęty z wielkimi honorami, wśród oznak powszechnej radości i wesela przez księcia Kazimierza, biskupa krakowskiego Gedko, wszystkie bez wyjątku stany i klasztory, które wyszły naprzeciw niego siedem mil. Wszyscy cieszyli się, że Polakom, za zmiłowaniem Bożym, przybył nowy orędownik i opiekun i że katedra krakowska nabrała nowego blasku przez złożenie w niej ciała sławnego męczennika. Tam też złożono wniesione w tłumnej procesji ludu rzeczone ciało, a przez ten zaszczytny depozyt rozeszła się daleko i szeroko jego chwała. Na cześć św. Męczennika biskup krakowski Gedko zbudował poza murami Krakowa, z wielkim nakładem kosztów, kościół kunsztownej roboty, który dzięki łaskawości Bożej przetrwał dotąd. Biskupa zaś Modeny Idziego, obdarowanego hojnie przez księcia Kazimierza i biskupa krakowskiego Gedko, odprawiono do Rzymu. Od tego czasu zaczęli Polacy, zarówno rycerze, jak i mieszczanie i wieśniacy, na cześć i pamiątkę św. Floriana nadawać na chrzcie to imię”.
W delegacji odbierającej relikwie znajdował się bł. Wincenty Kadłubek, późniejszy biskup krakowski, a następnie mnich cysterski.
Relikwie trafiły do katedry na Wawelu; cześć z nich zachowano dla wspomnianego kościoła „poza murami Krakowa”, czyli dla wzniesionej w 1185 r. świątyni na Kleparzu, obecnej bazyliki mniejszej, w której w l. 1949-1951 jako wikariusz służył posługą kapłańską obecny Ojciec Święty.
W 1436 r. św. Florian został ogłoszony przez kard. Zbigniewa Oleśnickiego współpatronem Królestwa Polskiego (obok świętych Wojciecha, Stanisława i Wacława) oraz patronem katedry i diecezji krakowskiej (wraz ze św. Stanisławem). W XVI w. wprowadzono w Krakowie 4 maja, w dniu wspomnienia św. Floriana, doroczną procesję z kolegiaty na Kleparzu do katedry wawelskiej. Natomiast w poniedziałki każdego tygodnia, na Wawelu wystawiano relikwie Świętego. Jego kult wzmógł się po 1528 r., kiedy to wielki pożar strawił Kleparz. Ocalał wtedy jedynie kościół św. Floriana. To właśnie odtąd zaczęto czcić św. Floriana jako patrona od pożogi ognia i opiekuna strażaków. Z biegiem lat zaczęli go czcić nie tylko strażacy, ale wszyscy mający kontakt z ogniem: hutnicy, metalowcy, kominiarze, piekarze. Za swojego patrona obrali go nie tylko mieszkańcy Krakowa, ale także Chorzowa (od 1993 r.).
Ojciec Święty z okazji 800-lecia bliskiej mu parafii na Kleparzu pisał: „Święty Florian stał się dla nas wymownym znakiem (...) szczególnej więzi Kościoła i narodu polskiego z Namiestnikiem Chrystusa i stolicą chrześcijaństwa. (...) Ten, który poniósł męczeństwo, gdy spieszył ze swoim świadectwem wiary, pomocą i pociechą prześladowanym chrześcijanom w Lauriacum, stał się zwycięzcą i obrońcą w wielorakich niebezpieczeństwach, jakie zagrażają materialnemu i duchowemu dobru człowieka. Trzeba także podkreślić, że święty Florian jest od wieków czczony w Polsce i poza nią jako patron strażaków, a więc tych, którzy wierni przykazaniu miłości i chrześcijańskiej tradycji, niosą pomoc bliźniemu w obliczu zagrożenia klęskami żywiołowymi”.

CZYTAJ DALEJ

Odpustowy weekend u franciszkanów [zaproszenie]

2024-05-04 08:48

ks. Łukasz Romańczuk

ks. Mariusz Szypa wypowiada słowa aktu zawierzenia

ks. Mariusz Szypa wypowiada słowa aktu zawierzenia

Franciszkanie Konwentualni z ul. Kruczej we Wrocławiu zapraszają na dwa wydarzenia, które będą miały miejsce w kościele pw. św. Karola Boromeusza. W sobotni wieczór będzie można posłuchać koncertu organowego, a w niedzielę sumie odpustowej będzie przewodniczył bp Maciej Małyga.

4 maja o godz. 19:00 rusza cykl koncertów organowych „Franciszkańskie Wieczory Muzyczne: Mater Familiae” w Sanktuarium Matki Bożej Łaskawej przy ul. Kruczej we Wrocławiu. Jest to okazja do promocji muzyki sakralnej, a także kultu maryjnego. Pierwszy koncert zagra Tadeusz Barylski, który przez wiele lat posługiwał jako organista w kościele na Kruczej, a także w sanktuarium św. Antoniego w Dąbrowie Górniczej. Podczas koncertu zagra m.in utwory: Johanna Sebastiana Bacha – Fantazja G-dur, Improwizację: Fantazja Regina Coeli czy Bogurodzicę. Koncert rozpocznie obchody odpustu ku czci Matki Bożej

CZYTAJ DALEJ

Reklama

Najczęściej czytane

W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.

Akceptuję