Z palmą w ręku
Niedziela Palmowa

Mieszkańcy Betfage i Jerozolimy wyszli witać Jezusa-Nauczyciela z gałązkami palm. W Niedzielę Palmową każdy polski kościół zakwita tęczą barw i zielenią palm trzymanych w rękach wiernych: i tych dorosłych, i młodzieży, i dzieci. Sztafeta pokoleń w polskiej obyczajowości.
Polska palma to wierzbina usiana białymi kotkami. Prosta i pokorna, jak wierzący Polak wobec majestatu Boga. Gdy Wielkanoc jest późna, "kotki" nie są białe, ale żółte, przy każdym ruchu sypiące złotym pyłkiem o miodowo-kadzidlanej woni. Nasza polska obyczajowość wplata w palmy barwione, suszone trawy, sztuczne lub naturalne kwiaty oraz kolorowe wstęgi.
W polskich kościołach w Niedzielę Palmową spotkamy małe, skromne palmy, ale też kilkumetrowe arcydzieła kunsztu ludowego wykonywane przez szereg dni. A wszystko dla Mistrza, który w Niedzielę Palmową jawi się przed nami jako Król, ale szczególny, odbywający swój tryumfalny wjazd do miasta, gdzie za parę dni odda swoje życie za zbawienie świata.
Z poświęconą palmą w ręku śpiewajmy naszemu Królowi wdzięczni, że przez chrzest jesteśmy członkami Jego Królestwa, należymy do Niego. Nasza obecność, nasze zaangażowanie w liturgię niech będzie gwarancją, że piękne zwyczaje polskiej religijności nie odejdą w przeszłość, ale pielęgnowane nadal będą pobudzać naszą wiarę i pobożność.