Jest taki ksiądz – ks. Artur Kotrys – który rozmawia z miłośnikami muzyki heavy metalowej i opowiedział nam o swojej pasji i metodzie na ewangelizację.
– Od 10 do 14 sierpnia miałem okazję uczestniczyć w festiwalu rockowym odbywającym się corocznie w czeskim Jaromirze, w Republice Czeskiej. Byli tam ludzie, którzy czerpią radość życia oraz energię z tzw. ciężkiej muzyki, czyli rockowej, metalowej oraz heavy metalowej. Dla mnie takie koncerty to możliwość nie tylko na spotkanie z osobami o podobnych zainteresowaniach muzycznych, ale głównie sposobność na ewangelizację oraz duchowe rozmowy. Łamię dzięki temu stereotyp, iż muzyka rockowa oraz metalowa jest rozbieżna z drogą do Boga, a także z krzywdzącym poglądem, iż Kościół odcina się od tego typu zgromadzeń. Podczas tych kilku dni miałem okazję rozmawiać nie tylko z Polakami, lecz także z ludźmi innych narodowości, tudzież wyznania. Podejmowałem z nimi trudne tematy do dyskusji, wspólnie się modliliśmy – dzięki czemu pokazywałem drogę do takiej wartości, jaką jest Bóg. Zawsze wśród uczestników takich festiwali są tacy, którzy pod charakterystycznym wyglądem – długie włosy, tatuaże, make-up – skrywają niejednokrotnie wielką wrażliwość, emocje oraz bunt wobec świata, który stawia przed nimi mur. Będąc duszpasterzem, staję się dla nich świadkiem Chrystusa, dla którego – tak jak dla Pana – wygląd nie jest niczym ważnym.
Wielkim finałowym koncertem w kościele św. Maksymiliana Marii Kolbego w Bielsku-Białej zakończyły się III Międzynarodowe Warsztaty Gospel organizowane przez bielską fundację „Drachma”
Dnia 9 września w aleksandrowickim kościele wystąpiło blisko 450 młodych ludzi, którzy przez trzy dni uczestniczyli w międzynarodowych warsztatach śpiewu. Oglądany przez swoich bliskich i zaproszonych gości wieloosobowy chór kołysał się w soulowych i gospelowych rytmach wtórując solowym wykonawcom. Całość prowadziła Zuzanna Pradela z Bielska-Białej oraz specjalny gość tegorocznych warsztatów, brytyjski wokalista i instruktor muzyki gospel Wayne Ellington. Finałowy koncert oglądał także bp Tadeusz Rakoczy.
Po to, by popracować nad emisją głosu, jego tonacją i brzmieniem, przyjechali do Bielska-Białej nie tylko młodzi ludzie z Podbeskidzia, z różnych stron naszego kraju oraz spoza granic Polski. W muzycznym przedsięwzięciu wzięli udział m.in. goście ze Słowacji, Niemiec, Serbii. Odbywające się w auli Towarzystwa Szkolnego im. Mikołaja Reja warsztaty były dla nich okazją nie tylko do poprawienia jakości własnego śpiewu, ale i do nauczenia się wykorzystania go w repertuarze chóralnym oraz do chwalenia Boga za pomocą muzyki.
Nad warsztatem muzycznym młodych adeptów gospel czuwali w tym roku W. Ellington oraz Z. Pradela. Gość z Wielkiej Brytanii swój głos kształcił na Uniwersytecie Brunel’a, gdzie pracuje jako trener głosu. Na co dzień współpracuje z „NU Image”, „London Community Gospel Choir”, „Sainsburys Kingdom Choir” oraz „The Shout”, ale również z solistami, gwiazdami, chórami w szkołach oraz kościołach. - Jestem więcej niż zadowolony z tych warsztatów - powiedział Ellington. - Moje nastawienie było takie, żeby niczego specjalnego nie oczekiwać, lecz po porostu przeżyć dobrze ten czas. Chciałem mieć pewność, że każdy, kto bierze udział w tych warsztatach przejedzie dobrze i komfortowo przez ten muzyczny materiał. Ale to, co otrzymałem od tych młodych ludzi, było olśniewające. Odkryłem kolejne „złote miasto” w Polsce - zaznaczył wokalista. - U źródeł jest wprowadzenie lub ponowne wprowadzenie ludzi do wiary chrześcijańskiej. A jeśli ludzie już wierzą, chodzi o to, by dalej trwali w tej wierze, by trzymali się jej, choć czasy są dziś trudne i ciężkie. Jest nadzieja. I nie zawsze potrzebujemy tych wszystkich materialnych rzeczy, bo aby podążać dalej, by żyć i dodawać sobie nawzajem odwagi, potrzeba jedynie owocu Ducha - dodał instruktor, któremu podczas finałowego koncertu młodzi dziękowali gromkimi oklaskami. Nie mniejszy aplauz wzbudzała Zuzanna Pradela. Nauczycielka muzyki, dyrygent chóru gospel i muzyk diakonii muzycznej Wspólnot „Miasto na Górze” już po raz trzeci prowadziła warsztaty organizowane prze „Drachmę”.
Założona przez ks. Mirosława Szewieczka Fundacja „Drachma” od kilku lat prowadzi szereg inicjatyw mających na celu tworzenie warunków rozwoju duchowego, intelektualnego, psychologicznego młodzieży przez edukację i wsparcie wzajemne.
Jak powstały i skąd pochodzą wezwania Litanii Loretańskiej? Niektóre z nich wydają się bardzo tajemnicze: „Wieżo z kości słoniowej”, „Arko przymierza”, „Gwiazdo zaranna”…
Za nami już pierwsze dni maja – miesiąca poświęconego w szczególny sposób Dziewicy Maryi. To czas maryjnych nabożeństw, podczas których nie tylko w świątyniach, ale i przy kapliczkach lub przydrożnych figurach rozbrzmiewa Litania do Najświętszej Maryi Panny, popularnie nazywana Litanią Loretańską. Wielu z nas, także czytelników Niedzieli, pyta: jak powstały wezwania tej litanii? Jaka jest jej historia i co kryje się w niekiedy tajemniczo brzmiących określeniach, takich jak: „Domie złoty” czy „Wieżo z kości słoniowej”?
W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.
