Papież w swej homilii wyszedł z pierwszego dzisiejszego czytania, (Ef 4,1-6) w którym przebywający w więzieniu św. Paweł zachęca Efezjan do budowania jedności Kościoła. Zaznaczył, że jest to zadanie, do którego powołani są wszyscy chrześcijanie na przestrzeni dziejów. Franciszek przypomniał, że św. Piotr (1 P 2,4-5) mówiąc o chrześcijanach posługuje się obrazem świątyni wzniesionej z "żywych kamieni". Jej przeciwieństwem jest świątynia pychy - wieża Babel. Zauważył, że pierwsza świątynia niesie jedność, druga natomiast jest symbolem braku jedności, nieporozumienia, różnorodności języków.

"Budowanie jedności Kościoła, budowanie Kościoła, tej świątyni, tej jedności Kościoła, to zadanie każdego chrześcijanina, każdego z nas. Kiedy trzeba zbudować świątynię, pałac, to poszukuje się przygotowanego na to miejsca, które nadawałoby się na budowę. Najpierw szuka się kamienia podstawowego, kamienia węgielnego - mówi Biblia. A fundamentem jedności Kościoła, czy lepiej kamieniem węgielnym Kościoła jest Jezus i Jego modlitwa w czasie Ostatniej Wieczerzy: «Ojcze, aby stanowili jedno!», Ona jest mocą" - stwierdził Ojciec Święty.

Franciszek podkreślił, że nie ma jedności bez Jezusa Chrystusa jako fundamentu: On jest naszym bezpieczeństwem. Dodał, że jedność Kościoła, do którego należą różne narody, osoby różnych kultur jest dziełem Ducha Świętego. Wymaga ona, by za św. Pawłem budować ją w oparciu o: "miłość, radość, pokój, cierpliwość, uprzejmość, dobroć, wierność, łagodność, opanowanie" (Ga 5, 22). Przypomniał słowa Apostoła, który zachęcał Efezjan do "znoszenia siebie nawzajem w miłości", mając na względzie jedność. Zaznaczył, że stajemy się tym pewniejszymi elementami budowy jedności, im bardziej stajemy się łagodni, przez pokorę, wielkoduszność, łagodność.

Papież zauważył, że jest to ta sama droga, którą przeszedł Jezus, który dla nas stał się słabym aż po krzyż, żeby ujawniła się moc zmartwychwstania. Również i my powinniśmy tak czynić. Pycha, samowystarczalność niczemu nie służą. Franciszek przypomniał, że kiedy zostaje ukończona budowa, stawia się wiechę, czyli wieniec albo przyozdobione drzewko. Takim drzewkiem - wiechą jedności Kościoła jest nadzieja, że zmierzamy ku Panu, będąc członkami żywego Kościoła, uczynionego z żywych kamieni mocą Ducha Świętego.

"Tylko z rośliną nadziei możemy postępować w jedności Kościoła. Jesteśmy powołani do wielkiej nadziei. Idźmy w tę stronę! Lecz z mocą, jaką nam daje Jezusowa modlitwa o jedność, z posłuszeństwem Duchowi Świętemu, który może z cegieł uczynić żywe kamienie, z nadzieją na znalezienie Pana, który nas wezwał, spotkania Go, gdy nadejdzie pełnia czasu"- zakończył swą homilię Ojciec Święty.