W roku 2014 hucznie będą obchodzone okrągłe rocznice związane z najnowszymi dziejami Polski. Ukuto nawet obiegowe określenie, że jest to Rok Wolności. 2 marca minie bowiem 15 lat od przyjęcia Polski do Paktu Północnoatlantyckiego (NATO), 1 maja będzie zapewne uroczyście obchodzone 10 lat naszego członkostwa w Unii Europejskiej, a 4 czerwca – 25. rocznica częściowo wolnych wyborów, które są uznawane za przełomowy efekt odbywających się od 6 lutego do 5 kwietnia 1989 r. obrad Okrągłego Stołu.
Niewątpliwie wydarzenia sprzed ćwierćwiecza należy uznać za doniosłe w najnowszych dziejach Polski. Polacy stanęli przed szansą osiągnięcia jednego z największych sukcesów w całej naszej historii. Zostały zainicjowane działania, które spowodowały zmiany ustrojowe, gospodarcze, społeczne, a w ich konsekwencji powstała III RP. Czy jednak szansa ta została dobrze wykorzystana i czy ten niebywały entuzjazm i nadzieja, jakie towarzyszyły wydarzeniom 1989 r., nie zostały zaprzepaszczone? Jak zagospodarowywana była odzyskiwana wolność? Czy transformacja gospodarcza – przedstawiana jako niebywały sukces – faktycznie była udana i czy w sposób sprawiedliwy i solidarny zostały podzielone koszty zmian gospodarczych? Czy byli w tym procesie „równi” i „równiejsi”? Czy wszyscy Polacy stali się beneficjentami przemian, czy też jest grupa wygranych tych przemian, a na marginesie pozostały szerokie kręgi społeczne? Przecież w latach dziewięćdziesiątych ubiegłego wieku miliony Polaków zbiedniało, utraciło dotychczasową pracę i miało jak najbardziej uzasadnione poczucie niesprawiedliwości. Za to ci, którzy czerpali profity z życia w systemie komunistycznym, w III RP mieli się jeszcze lepiej.
Pomóż w rozwoju naszego portalu
Piotr Duda – przewodniczący „Solidarności”, komentując pomysł prezydenta Komorowskiego, by A1 nazwać Autostradą Solidarności, a A2 Autostradą Wolności, gorzko zauważył, że używanie nazwy „Solidarności” w sytuacji, gdy ludzie zatrudniani byli na umowach śmieciowych w firmach, które budując ją, zbankrutowały, to hipokryzja. Natomiast autostrada wschód – zachód powinna nosić nazwę Autostrady Emigracji, bo miliony Polaków są zmuszone do wyjazdu z kraju, by zarobić na chleb.
Reklama
Polakom żyje się coraz gorzej, rosną ceny, koszty utrzymania i rachunki. Natomiast rządzący zajmują się załatwianiem posad i nagród dla swoich. Nowy rok oznacza serię bolesnych podwyżek. Żywność podrożeje średnio o 7 proc., w górę pójdą ceny mleka, masła, mąki, mięsa, chleba. Osoby wykorzystujące gaz do gotowania zapłacą rocznie o ok. 11 zł więcej, używające go do podgrzewania wody – o prawie 45 zł, natomiast ogrzewający gazem domy – nawet 120 zł. Podnoszone są stawki czynszu, np. w Bydgoszczy o 12,5 proc., a w Krakowie opłata za wodę wzrośnie o 5,8 proc., co oczywiście najbardziej uderzy w rodziny wielodzietne. Składki ZUS wzrosną o 90 zł. Drożeje alkohol i papierosy, abonament radiowo-telewizyjny wzrośnie o 5 proc. Do 177 zł wzrośnie kara za używanie niezarejestrowanego radia, a w przypadku telewizora wyniesie 579 zł.
Tymczasem premier Tusk przekonuje, że jest dobrze, a narzekanie obywateli jest nieuzasadnione. Następuje jednak wyraźne ubożenie społeczeństwa. Polska jest jedynym krajem w Unii Europejskiej, w którym teoretycznie PKB rośnie, lecz realny poziom płac spada. Trudno więc, by Polacy podzielali optymizm rządzących.
* * *
Jan Maria Jackowski
Publicysta i pisarz eseista, autor 10 książek i ponad 1300 tekstów prasowych. W latach 1997 – 2001 poseł na Sejm RP; w latach 2002-05 wiceprzewodniczący, a następnie przewodniczący Rady m.st. Warszawy; w latach 2005-07 sędzia Trybunału Stanu; od 2011 r. jest senatorem RP.
www.jmjackowski.pl
