Ksiądz biskup przewodniczył Eucharystii i wygłosił homilię w patronalne święto parafii. Zauważył, że dzień ten wpisuje się w radosne oczekiwanie na Boże Narodzenie. Zwrócił uwagę na wieniec adwentowy, zaznaczając, że symbolicznie zawarte jest w nim nasze życie: poszczególne świece symbolizują nasze dzieciństwo, młodość, wiek dojrzały i jesień naszego życia.

– Chodzi o to, aby każdy etap naszego życia dobrze wykorzystać; wykorzystać ten czas, który Bóg nam daje. Aby każdy etap naszego życia był naznaczony dobrocią naszego serca – mówił ksiądz biskup.

Nawiązał do Ewangelii o wysłaniu 72 uczniów przez Pana Jezusa. – Chciałbym, aby myślą przewodnią naszego rozważania były trzy słowa: „Być pielgrzymem nadziei”. Pierwszym pielgrzymem nadziei był Jezus Chrystus. Stał się nadzieją dla całego świata. Dlaczego Jezus był pielgrzymem nadziei? – pytał ksiądz biskup i wyjaśniał, że w mocy Ducha błogosławił każdego człowieka. A nadzieją była miłość Ojca, którą dawał innym.

– Dzisiaj jesteśmy świadkami posłania 72. Jezus zobaczył, że tej nadziei potrzebuje każdy człowiek. I chciał z taką nadzieją wyjść do każdego. I Jezus posyła 72 przed sobą, aby szli i głosili dobrą nowinę – nauczał ksiądz biskup, przypominając, że Jezus dał posłanym wskazania na drogę. Mieli nic nie brać ze sobą, nie zatrzymywać się po drodze, być zwiastunami pokoju, uzdrawiać chorych i zwiastować Królestwo niebieskie.

– Jezus posyła 72, ale wyposaża ich w najbardziej ubogie środki: „Jesteście posłani w moim imieniu i nie musicie ze sobą brać wielu rzeczy. Ja was posyłam i macie zdać się na mnie. Nie liczcie na siebie, nie liczcie na swoje ludzkie wyposażenie. Ja was wyposażam w to, co jest niezbędne” – mówił ksiądz biskup.

Przypomniał, że uczniowie po swoim powrocie cieszyli się ze swojej działalności. Jezus zaś wskazał, że prawdziwym powodem do radości jest fakt, że imiona ich zapisane są w niebie.

– To jest sens bycia pielgrzymem nadziei. Wykorzystali czas, jaki im dano. Ale Jezus mówi jeszcze takie słowa: „Żniwo wprawdzie wielkie, ale robotników mało. Proście Pana żniwa, aby posłał robotników na swoje żniwo” (Łk 10, 2). Okazuje się, że wysłanie 72 to też za mało. Tak wielka jest potrzeba doświadczenia miłości Boga, tak wielka jest potrzeba nadziei w świecie, który żyje bez nadziei – mówił biskup pomocniczy wrocławski i podkreślał, że słowa Jezusa skierowane są do nas wszystkich. Wszyscy jesteśmy powołani do uczestnictwa w misji Jezusa, do tego, aby być pielgrzymami nadziei.

W kontekście tych słów sytuuje się również życie patrona parafii św. Mikołaja, który został posłany mocą Ducha Świętego, aby stać się pielgrzymem nadziei.

Ksiądz biskup przypomniał życiorys św. Mikołaja. Urodził się w pobożnej i zamożnej rodzinie. Po śmierci rodziców dzielił się majątkiem z innymi. Gdy został biskupem, zasłynął jako człowiek dobroci. Miał zdolność wyczuwania ludzi w potrzebie.

– Możemy powiedzieć, że uczynił to wszystko, co owych 72 posłanych przez Jezusa. Tam, gdzie był posłany, głosił dobrą nowinę, która była potwierdzana znakami, bo wielu doznawało uzdrowienia – mówił biskup Jacek i wskazał na trudne doświadczenia w życiu św. Mikołaja jak np. więzienie za cesarza Dioklecjana.

Przypomniał, że św. Mikołaj w 325 r. wziął udział w soborze w Nicei.

– Bóg chce dokonywać cudów przez nasze życie, naszą codzienność, ale nie dokona nic bez naszego zaangażowania. Jeśli damy się posłać Duchowi Świętemu, stajemy się pielgrzymami nadziei. I Bóg sam potwierdza nasze życie znakami, których dokonuje. I to jest istota dzisiejszego świętowania. Tego nas uczy św. Mikołaj – abyśmy byli ludźmi dobroci, bo potrzebuje jej każdy człowiek – mówił ksiądz biskup.

Zauważył, że dzisiejszy świat wcale nie jest inny od tego, w którym żył św. Mikołaj, czy do którego Jezus posyłał swoich uczniów.

– W każdym czasie człowiek spragniony jest miłości, w każdym czasie człowiek potrzebuje akceptacji, przyjęcia. Ale by dostrzec człowieka w potrzebie, trzeba do niego wyjść i przy nim się zatrzymać – nauczał bp Kiciński i życzył: – Czas Adwentu niech będzie okazją do tego, aby zatrzymać się, posłuchać, poznać i odczytać potrzeby innych. Niech św. Mikołaj będzie przewodnikiem po drogach naszej nadziei.